บทที่ 1009

ตอนแรกแคทเธอรีนตั้งใจไว้แล้วว่าจะย้ายไปอยู่กับเวสลีย์ แต่หลังได้ยินคําพูดของฌอนแล้วเธอก็ลังเลขึ้นมาทันที “คุณมีแผนจะพาหลานสาวของผมไปอยู่กับเวสลีย์งั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ” ฌอนเห็นสีหน้าของเธอก็เริ่มหงุดหงิด ฌอนไม่รู้สึกคลายความกังวลก็เพราะเหตุนี้ อีกทั้งสีหน้าของแคทเธอรีนกับอารมณ์ของเธอไม่สอดคล้องกันมากเหลือเกิน แคทเธอรีนถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “ก็ได้” “คุณยังอยากอยู่กับเวสลีย์เหรอ?” ฌอนค่อนข้างกังขา “คุณนอนกับผมมาแล้วตั้งนาน แต่คุณยังปฏิเสธที่จะหย่ากับเวสลีย์อีก หรือเป็นเพราะว่าเขาไม่เต็มใจล่ะ?” ใบหน้าของแคทเธอรีนร้อนผ่าวจากน้ำเสียงหยาบคายของเขา ชายผู้นี้ไม่รู้จริง ๆ เหรอว่าความละอายคืออะไร “ฌอน ฮิลล์ ไม่ใช่เรื่องบ้าบออะไรของคุณที่ฉันอยู่กับใคร ในอดีตคุณอาจทำตัวหยิ่งยโสซึ่งเราทําอะไรกับมันไม่ได้แล้ว แต่ว่าตอนนี้ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นเทียบไม่ได้แม้แต่กับฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นด้วยซ้ำ มูลค่าของคุณก็ยังเทียบไม่ได้กับของฉัน แล้วคุณคิดว่าคุณคู่ควรกับฉันไหมล่ะคะ? คุณคิดว่าคุณจะยังอยู่ในสายตาของฉันไหมล่ะ?” เธอพูดอย่างเย็นชา ในอดีตเขามักดูถูกเธอเสมอและคิดว่าเธอพยายามไต่บันไดเลื่อนชั้นสถานะทาง