บทที่ 3762

เอลเลียตมองไปรอบ ๆ สถานที่แห่งนั้นก่อนที่จะฝืนยิ้มจนดูเหมือนกำลังร้องไห้ซะมากกว่า "คุณต้องล้อผมเล่นแน่ ๆ เลย “ทำไมโกลด์เด้น พาเลซถึงต้องมีความขัดแย้งกับคุณด้วยล่ะ? “นี่เป็นเพียงข่าวลือที่ไม่เป็นความจริง! โปรดอย่าเข้าใจเราผิดนะฮาร์วีย์! “พวกคุณทุกคนก็อย่าเข้าใจเราผิดด้วยนะ!” "โอ้? อย่างนั้นเหรอ?” ฮาร์วีย์มีสีหน้าที่ดูสงบนิ่ง “ในเมื่อนายน้อยแห่งตระกูลจอห์นพูดออกมาอย่างนั้น... “ผมคิดว่าก็ไม่น่าจะมีอะไรต้องกังวลแล้วใช่ไหม? “หรือพวกคุณมีอะไรอย่างอื่นที่ต้องการพิสูจน์หรือเปล่า? “แม้แต่นายน้อยจอห์นเองก็ไม่มีอะไรจะพูดในเรื่องการต่อสู้ของผมกับโกลด์เด้น พาเลซ แล้วคุณจะใช้อะไรเพื่อพิสูจน์ว่าเขาผิดล่ะ? “ชีวิตของคุณเองเหรอ?” คำพูดเย้าแหย่ของฮาร์วีย์เต็มไปด้วยความหมายสองแง่ ทั้งเอลเลียต, ไคลด์ และแฮโรลด์ต่างก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มาก ๆ รอยยิ้มอันภาคภูมิใจของแอ็กเซลหายวับไปทันทีหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น หลังจากจ้องมองฮาร์วีย์อยู่นาน เขาก็หัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะพูดว่า "ในเมื่อนายน้อยจอห์นพูดออกมาอย่างนั้น ฉันแน่ใจว่าทั้งหมดเป็นเพียงความเข้าใจผิดเล็กน้อยเท่านั้น! “เราพูดเพื่อความเป็นธรรมเท่า