บทที่ 3606

ฮาร์วีย์ยิ้มหลังจากได้ยินคำขู่ของโจเซฟ “เราทั้งหมดเป็นคนฉลาด นายน้อยบาวเออร์ “นายไม่จำเป็นต้องพูดจาอ้อมค้อมแบบนั้นหรอก “ถ้าเรื่องแค่นี้สามารถทำลายชื่อเสียงของฉันได้ นายก็คงใช้อำนาจนั้นทำสำเร็จไปแล้วล่ะ “ทำไมนายถึงเอาเรื่องนี้มาขู่ฉันในตอนนี้ล่ะ? “นายไม่ได้ทำแบบนั้นเพราะนายรู้ว่าไม่มีประโยชน์ที่คนเหล่านี้จะสารภาพ" รูบี้อัดแน่นไปด้วยความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมได้ เมื่อเห็นความเย่อหยิ่งและการดูหมิ่นของฮาร์วีย์ “นายไม่มีความตระหนักรู้ในตนเองเลยเหรอ?!” เธอตะโกนออกมาพร้อมกับทุบโต๊ะ “เธอหมายถึงอะไร ไม่เห็นรู้เรื่องเลย?” “คนพวกนั้นเป็นคนของนาย! ทุกคนรู้ว่านายเป็นคนก่อเรื่องทั้งหมดถ้าพวกเขาสารภาพ! “พอเถอะ! “คนที่ชื่นชมนายจะหันอาวุธมาต่อต้านนาย! “เราจะทำให้นายรู้ว่าการตกจากอำนาจในไม่ช้านี้จะทำให้นายรู้สึกยังไง!” แปะแปะแปะ! ฮาร์วีย์ตบมือด้วยสีหน้าที่ดูขบขัน “ลูกน้องของนายคนนี้มีวาจาที่แหลมคมจริงนะ... “แต่สมองของเธอทำงานช้าไปหน่อย" ฮาร์วีย์ชี้ไปที่หัวของเขาเอง “เธอไม่เข้าใจเลยเหรอว่าความจริงไม่ได้มีความสำคัญอีกต่อไปแล้ว? “นักเรียนพวกนั้นจะเชื่อกันไหม? “ครอบครัวของพวกเขาล่ะ...จะเ