บทที่ 316

ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างโหดเหี้ยมขณะบีบคอของไวแอตต์ แล้วยกขึ้นด้วยมือข้างเดียว เขากระซิบว่า “แกยังไม่เข้าใจสถานการณ์อีกงั้นเหรอ? แกคิดว่าผู้หญิงแก่ ๆ คนนี้สามารถปกป้องแกได้จริง ๆ งั้นเหรอ?” ฮาร์วีย์เหวี่ยงเขาออกไปอย่างเกรี้ยวกราด ปัง! ฟันของไวแอตต์หลุดออกมาสองซี่และร้องโหยหวนเหมือนหมูที่กำลังถูกเชือด อย่างไรก็ตามที่นี่เป็นชั้นพิเศษเฉพาะซีอีโอ ไม่มีใครอยู่รอบ ๆ นอกเหนือจากพวกเขา หัวใจของธีอาบีบรัดแน่นเมื่อเห็นภาพตรงหน้า และเธอก็เข้าไปกอดแขนของฮาร์วีย์อย่างรวดเร็ว “ปล่อยเขาไปฮาร์วีย์ เขาคือสุดที่รักของฉัน ถ้าแกกล้าทำร้ายเขา ฉันมั่นใจได้เลยว่าแกจะตายโดยที่ไม่มีใครเห็นร่างของแก!” ฮาร์วีย์เตะเธอจนกระเด็นกระแทกกับพื้น ธีอายังคงไม่ยอมแพ้ เธอกอดขาของฮาร์วีย์แน่น “ปล่อยเขาไป! ปล่อยเขาไป!” ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างเยือกเย็น เขากำมือซ้ายและต่อยเข้าที่ท้องของไวแอตต์ ไวแอตต์คร่ำครวญเสียงดัง ร่างกายของเขาขดตัวเหมือนทารกในครรภ์ เขาเจ็บปวดอย่างมากจนเหงื่อออกท่วมทั่วร่างกาย เขารู้สึกเหมือนกำลังสูญเสียความรู้สึก ธีอาปล่อยขาของฮาร์วีย์แล้วเดินโซซัดโซเซไปที่ไวแอตต์อย่างรวดเร็วและดูเหมือนคนใจสลาย “ไวแอตต์ ไวแอตต์