บทที่ 315

“เธอคงสงสัยใช่ไหมว่าทำไมฉันถึงมีทักษะแบบนี้” ฮาร์วีย์ยิ้มเยาะ ธีอาดูตื่นตกใจจนทรุดตัวลงบนโซฟา เธอหายใจเร็วขึ้นขณะที่เธอถามว่า “เป็นไปได้อย่างไร?” “มันก็ปกติธรรมดา ถ้าฉันไม่มีทักษะเหล่านี้ ฉันที่ถูกไล่ออกมาเมื่อสามปีก่อนคงจะตายไปแล้ว เข้าใจหรือยัง?” ฮาร์วีย์พูดช้า ๆ ชัด ๆ ดวงตาของธีอาเบิกกว้าง เธอไม่รู้ว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงยังมีชีวิตแล้วอยู่รอดมาได้ตั้งแต่เมื่อสามปีก่อน แต่ตอนนี้เธอรู้แล้ว ตระกูลยอร์กมักจะฆ่าทายาทที่ทอดทิ้งแล้ว แต่ทำไมพวกเขาถึงยอมให้ฮาร์วีย์กลายมาเป็นลูกเขยของตระกูลอื่น มันเป็นอันตรายที่แอบซ่อนอยู่สำหรับพวกเขา อย่างไรก็ตามทายาทที่ถูกทอดทิ้งนี้คงไม่สามารถรับมือกับการสั่งฆ่าได้ หรือตระกูลยอร์กไม่ได้หมายจะเอาชีวิตฮาร์วีย์จริง ๆ ? ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ตระกูลจะไม่วางกับดักไว้เลยหรือไง? “ฮาร์วีย์…ฉันยอมรับว่าฉันประเมินแกต่ำไป แต่ถ้าแกจะมีทักษะการต่อสู้จริง ๆ ? ในยุคนี้เราไม่ได้มองที่ทักษะการต่อสู้ที่เก่งกาจอีกต่อไป ไม่ว่าแกจะแข็งแกร่งแค่ไหน หมัดของแกจะเร็วแค่ไหน แกก็คงไม่สามารถเอาชนะความเร็วของปืนได้หรอก จริงไหม?” ธีอาสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามสงบสติอารมณ์ “ไม่ว่าแกจ