บทที่ 230

ทุกคนต่างตกตะลึงและจ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างไม่อยากจะเชื่อ พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะทำเช่นนั้นในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้และโดยไม่ต้องคิดซ้ำสองเขาหยิบบางส่วนขึ้นมาแล้วโยนไปที่ใบหน้าของแซ็คอีก แซ็คโชคร้ายที่เขาไม่สามารถหลบขี้เถ้าที่ฮาร์วีย์ขว้างใส่เขาได้หลายครั้ง! แต่ฮาร์วีย์บ้าไปแล้ว ใครจะรู้ว่าเขาสามารถทำแบบนั้นได้? เขาไม่ควรได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมการประชุมนี้ตั้งแต่แรก! “ฮาร์วีย์ แกคิดว่าฉันไม่สามารถเตะก้นแกได้จริง ๆ เหรอ? ฉันจะเรียกคนมาต่อยแกให้ตาย!” แซ็คตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวขณะที่เอาผ้าปิดจมูกไว้ “ใคร โควีย์ แชดงั้นเหรอ?” ฮาร์วีย์ถาม “ใช่ บราเทอร์แชด! ฉันกับเขา แกไม่รู้หรอกว่าเราสนิทกันแค่ไหน เขาจะ ... ” ในขณะที่เขาโกรธเขาก็ไม่สามารถกรองคำพูดของเขาได้ แต่ในขณะนั้นเองที่เขารู้ว่าเขาพูดอะไรออกไป สีหน้าของเขาก็ซีดลงทันที “บราเทอร์แชด ดูเป็นกันเองมาก” ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ “อย่าลืมว่าทั้งหมดนี้เกิดจากความสัมพันธ์ของนายกับแชด พี่ชายของนายและแทนที่จะพยายามแก้ปัญหาด้วยมือของนายเอง นายยังแนะนำให้ทิ้งโครงการของศูนย์กลางการค้า อย่าบอกนะว่านายเป็นสายลับที่แฝงตัวในซิมเมอร์ส…ใช่ไหม?”