บทที่ 1953

อีวอนน์ก้าวถอยหลังในขณะที่พูดอย่างเป็นกังวลว่า “ซีอีโอ คุณก็ควรจะออกมาจากที่นั่นเหมือนกัน! นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่นอน ศัตรูอาจมีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่านี้อีก!” ฮาร์วีย์พยักหน้าเห็นด้วย “ออกไปก่อน ผมจะตามหลังไปทันที!” ฮาร์วีย์คว้าตัวเมซี่และอุ้มเธอขึ้นพลางถอยกลับ เมซี่ฟื้นคืนสติอย่างช้า ๆ แต่เธอก็ยังจำฮาร์วีย์ไม่ได้ เธอกัดฟันและตะโกนต่อไปว่า “ฉันจะฆ่าพวกมัน! ฉันจะฆ่าพวกชาวเกาะทุกคน! “พวกมันฆ่าครอบครัวของฉัน! “พวกมันสมควรตาย! “ใครก็จะเปลี่ยนใจฉันไม่ได้!” ฮาร์วีย์ถอยหลังไปอีกก้าวและเริ่มตำหนิเมซี่ “ถ้าเธอเอาชนะพวกมันได้จริง ๆ เธอคงจะไม่ลงเอยแบบนี้ตั้งแต่แรกหรอก! “และนอกจากนี้ การทำงานกับพวกชาวเกาะไม่ใช่เรื่องที่ดีอยู่แล้ว! ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พิจารณาจากสารรูปของเธอในตอนนี้ เธอน่าจะสมควรได้ลงเอยแบบนี้แล้วล่ะ!” ด้วยคำพูดที่รุนแรงของฮาร์วีย์ร่างกายของเมซี่ก็สั่นสะท้าน น้ำตาเริ่มไหลลงใบหน้าของเธอ เธอรู้ดีว่าเธอไม่สามารถโทษคนอื่นสำหรับเหตุการณ์นี้ได้ ก่อนหน้านี้เธอถูกความชื่นชมที่เธอมีต่อเจ้าชายลูคัสครอบงำจนตาบอดและถูกหลอกให้ไปทำงานกับชาวเกาะ ในฐานะลูกน้องของเจ้าชาย เธอไม่แ

บทก่อนหน้า 1953/4170 บทต่อไป