บทที่ 1697

'จองหอง!' 'ไร้ยางอาย!' 'บ้า!' 'ชายตัวจ้อยคนนี้กำลังมัวเมาอยู่กับความสำเร็จของตัวเอง!' 'ชายผู้ไม่รับรู้ถึงความอันตรายอะไรเลย!' 'คน ๆ นี้มีตัวตนแบบไหนกัน?! เขาคิดว่านี่คือที่ไหน?! กล้าดียังไงมาจะคว้ารางวัลใหญ่อย่างไคท์ วอล์คเกอร์ไป!' 'คุณไม่รู้ขีดจำกักของตัวเองเลยหรือ?!' หลังจากเห็นการกระทำของฮาร์วีย์ ไบรอัน โฮลท์ สตีเว่น วอล์คเกอร์และคนอื่น ๆ ต่างก็ตากระตุก พวกเขาอยากจะบีบคอฮาร์วีย์ให้ตายเสียเดี๋ยวนั้น ซีนเธียร์ ซิมเมอร์ปิดริมฝีปากเล็ก ๆ ของเธอ เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าจะตอบสนองเรื่องนี้อย่างไร ‘พี่เขยเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?’ แต่เมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจมีแผนอื่น ซีนเธียร์จึงระงับความไม่พอใจไว้และเลือกที่จะไม่พูดอะไร เธอสาบานในใจว่าจะไม่ปล่อยให้ฮาร์วีย์รอดไปได้แน่ ถ้าเขาเป็นแบบนี้ไปจริง ๆ! ในขณะนี้ ทั้งสตีเว่นและไบรอันต่างพากันหันมามองที่ทามารา เอโบนี่ ทามาราพยักหน้า จากนั้นอุทานเสียงดังว่า “แย่แล้ว มันแย่มาก! เพชรสองกะรัตที่ฉันตั้งใจจะให้คุณหนูวอล์คเกอร์หายไปแล้ว!” “มันมีค่าไม่กี่แสนดอลลาร์เองนะ!” “มันหายไปได้ยังไง?!” ทามาราดูกังวล ทุกคนจึงกลับมาฟื้นคืนสติจากความตกใจสุดขีด นี่คือ

บทก่อนหน้า 1697/4170 บทต่อไป