บทที่ 1389

หน้าของสตีฟ ลีบวมอย่างกับหมู เขากรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยวในขณะที่ปากและจมูกของเขามีเลือดท่วม เขาเป็นอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงอย่างมากในประเทศ J เชี่ยวชาญด้านวรรณกรรมและทักษะการต่อสู้! เขายังเป็นศิษย์คนสุดท้ายของปรมาจารย์เทควันโดในสมัยนั้นอีกด้วย! ตัวแทนรุ่นเยาว์ของสตาร์ แชโบล! ไม่ว่าจะมองจากมุมไหน เขายังคงมีบทบาทสำคัญเสมอ แต่ตอนนี้ เขาเป็นเพียงสุนัขที่จมน้ำต่อหน้าฮาร์วีย์ เขาหมดเรี่ยวแรงที่จะต่อสู้กลับ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ หากฮาร์วีย์ใช้ท่าไม้ตายในตำนานอะไรก็ตามกับสตีฟ เขาจะยอมรับความพ่ายแพ้อย่างแน่นอน แต่ฮาร์วีย์แค่ใช้ฝ่ามือเท่านั้น 'ฉันไม่สนใจว่าท่าทางของสตีฟจะอลังการหรือน่ากลัวแค่ไหน’ 'ฉันพร้อมจะเข้าไปตบหน้าเขา’ สิ่งสำคัญคือเขาไม่สามารถป้องกันฮาร์วีย์ได้อย่างที่ต้องการเลยสักนิด การหลบหลีกก็ไม่ใช่สิ่งที่ทำได้เช่นกัน! เพี๊ยะ! สตีฟก็กระเด็นลอยเพราะการถูกตบอีกครั้ง “มาสิ บุคลากรผู้ยิ่งใหญ่จากประเทศ J โปรดบอกผมที” “ว่าคุณหมายความว่าอย่างไร ที่คุณไม่ยืนหยัดต่อความอัปยศอดสูอะไรนั่น” ในขณะนี้ ความอดทนต่อเรื่องอัปยศอดสูนั้นเป็นเพียงเรื่องตลก สตีฟทนต่อการตบแล้วตบอีกทั่วใบหน้าของเ