บทที่ 3658

“ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากสู้! แต่เราแค่ทำไม่ได้!” ผู้อาวุโสสตีลถอนหายใจพร้อมกับมีสีหน้าเศร้าหมอง นับเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะยอมรับว่าผู้มีความสามารถชั้นยอดของหลงเหมินนั้นมีความสามารถด้อยกว่า ก่อนที่ฟิชเชอร์จะพูดอะไร ไบรซ์ก็ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่งแล้วเหล่มองเขา “บอกฉันหน่อยว่ามีโอกาสแค่ไหนที่แชมเปี้ยนของคุณจะชนะชาวอินเดียได้? “ฉันไม่รู้ แต่เขาสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ทุกคนได้ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว “เมื่อเทียบกับผู้เข้าร่วมแข่งขันคนอื่น ๆ เขามีความแข็งแกร่งอย่างล้นหลาม! “ถึงแม้ว่าเขาจะบดขยี้ชาวอินเดียไม่ได้ แต่เขาก็สามารถโค่นล้มพวกนั้นสองสามคนได้ไม่ยาก “ฮาร์วีย์ ยอร์ก… ฮาร์วีย์ ยอร์ก…” ผู้อาวุโสสตีลพึมพำชื่อนั้นกับตัวเองก่อนจะตบหัวเพื่อเป็นการรับรู้ "ฉันจำได้แล้ว! เขาคือคนที่เอาชนะโบเว่นในการเดิมพันนั่นเอง!” "ถูกต้อง! เขานั่นแหละ!" ฟิชเชอร์อุทาน ผู้อาวุโสรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น ท้ายที่สุดแล้วการทำให้คนอย่างโบเว่นต้องทนทุกข์ทรมาน ก็เป็นข้อพิสูจน์ที่เพียงพอว่าฮาร์วีย์มีทั้งทักษะและประสบการณ์อย่างเต็มเปี่ยม ถ้าไม่อย่างนั้นโบเว่นก็คงไม่จบลงแบบนี้ “ส่งเอกสารของฮ