บทที่ 3620

การโจมตีของโจเซฟ บาวเออร์เป็นไปอย่างดุร้ายมาก เขาใช้พละกำลังเป็นอย่างมากในการเหวี่ยงหมัดออกไป เขาทุ่มเทพละกำลังไปจนถึงขีดสุดในฐานะเทพสงคราม... แต่อย่างไรก็ตามในตอนแรกเขาเป็นเพียงราชาแห่งอาวุธ แม้จะเสพยามา แต่เขาก็รักษาความแข็งแกร่งเอาไว้ได้เพียงช่วงสั้น ๆ เท่านั้น ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่สนใจที่จะจัดการกับเรื่องนี้ เขาจับแมนดี้ ซิมเมอร์ไว้ใกล้ ๆ ขณะที่เหวี่ยงกำปั้นไปข้างหน้าอย่างไม่ใส่ใจ เพียะ! เมื่อโดนแรงตบที่ดังกึกก้องแล้ว ร่างอันสั่นเทาของโจเซฟก็ปลิวออกไปเกือบสามร้อยฟุต ก่อนจะร่อนลงบนพื้นอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ก้าวถอยหลังไปอีกสิบฟุต รอยฝ่ามือสีแดงสดปรากฏให้เห็นอยู่บนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน เขาเอามือกุมใบหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา "แกเป็นใครกัน…? “ทำไมถึงมีความน่ากลัวถึงขนาดนี้?!” แน่นอนว่าโจเซฟต้องตกใจที่ฮาร์วีย์ไม่เพียงแต่เก่งเรื่องการวางกลอุบายเท่านั้น แต่ยังแข็งแกร่งกว่าที่โจเซฟเคยจินตนาการไว้ด้วย โจเซฟใช้พละกำลังในการโจมตีแล้วไปเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว... แต่ก็ยังไม่สามารถเอาชนะฮาร์วีย์ได้เท่านั้น แต่ยังถูกตบกระเด็นไปอย่างง่ายดายอีกด้วย เขารู้สึกแย่มาก โจเซฟเข้าใจถึงความแข็งแกร่ง