บทที่ 3507

"อะไรกัน?!" ฝูงชนเงียบไป นักเรียนทุกคนตกใจมาก แม้แต่เลย์น ไนส์เวลล์ และอาจารย์คนอื่น ๆ ก็ยังไม่เชื่อเลย ฮาร์วีย์ ยอร์กทำอย่างกับตัวละครที่แข็งแกร่งในหนัง เขาตั้งใจปักไม้กวาดลงบนพื้นแบบนั้น ช่างเป็นการเคลื่อนไหวที่ห้าวหาญ เหล่านักเรียนเป็นเพียงมือสมัครเล่นเท่านั้น แต่เมื่อพวกเขาได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น… แม้ว่าอาจารย์จะมีประสบการณ์ แต่พวกเขาก็บอกได้เลยว่าฮาร์วีย์เองก็เหมือนกัน อาจมีใครหลายคนสามารถปักไม้กวาดไว้กับพื้นได้แบบนั้น แต่การที่จะควบคุมว่ามันจะลงไปปักที่ไหนนับว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ถึงกระนั้นฮาร์วีย์กลับทำได้อย่างแม่นยำ แม้แต่หัวหน้าสาขาลีเองก็ไม่อาจทำอะไรแบบนี้ได้ ฮาร์วีย์มองไปที่เลย์นอย่างใจเย็นก่อนที่จะแสดงรอยยิ้มจาง ๆ “คุณยังคิดว่าผมมาที่นี่เพราะอยากจะขโมยบทเรียนที่คุณสอนพวกเด็ก ๆ อีกเหรอ?” “นี่มันหมายความว่ายังไง?” ใบหน้าของเลย์นมืดลงทันที เธอรู้สึกว่าความภาคภูมิใจของเธอถูกเหยียบย่ำ... แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังคงพูดด้วยสีหน้าอันน่าสยดสยอง "ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ! ศิลปะการต่อสู้เป็นเรื่องของวินัย ความมุ่งมั่น การจู่โจมที่ก้าวหน้าและเด็ดขาด! “นี่อาจดูน่าประทับใจ แต