บทที่ 348

ฮาร์วีย์ยิ้มเมื่อนึกถึงเรื่องนี้และพูดว่า “นายใหญ่ไนส์เวลล์ ประธานซาราเต้เคยพูดไปแล้วว่าเขาไม่สนใจ ถ้าหากเขาไม่สนใจ ผมคิดว่าเราก็ไม่จำเป็นต้องแข่งขันกันอีก ผมชนะแล้วและผมไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไรอีกแล้ว” ทุกคนชะงักเมื่อได้ยินแบบนั้น หลุยส์เป็นคนแรกที่โพล่งขึ้นก่อนคนอื่นจะตอบสนอง เขาก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์ “นายชนะตอนไหน? นายขี้โกง มาอวดดีที่นี่ได้ยังไง?! ถ้านายไม่กล้าที่จะแข่งกันอีกรอบก็แสดงว่านายไม่มีความสามารถจริง ๆ ! นายไม่มีประโยชน์! นายก็แค่ขี้ขลาด!” “ใช่! เป็นเรื่องยากมากที่จะเห็นประธานซาราเต้ให้คำแนะนำใครสักคน แต่สารเลวคนนี้ทำตัวภูมิใจในตัวเองเกินไป!” “เป็นไปได้ไหมที่เขามีเสน่ห์แค่ภายนอก แต่จริง ๆ แล้วเป็นคนไร้ค่า? เขาเลยกลัวที่จะแข่งขันกับประธานซาราเต้อีกครั้ง?” ฮาร์วีย์มองคนเหล่านั้นอย่างสิ้นหวัง “คุณเอาแต่บอกว่าเมื่อกี้ผมโกง คุณกำลังบอกเป็นนัยว่าคนอย่างนายใหญ่ไนส์เวลล์จะทำลายกฎของอุตสาหกรรมวัตถุโบราณเพื่อผมงั้นเหรอ?” ผู้คนที่ส่งเสียงดังก่อนหน้านี้เงียบเสียงลงทันที ทุกคนกล้าตำหนิฮาร์วีย์ แต่ไม่มีใครกล้ากล่าวหาเชน ไนส์เวลล์ แน่นอน นี่คือนายใหญ่แห่งไนส์เวลล์ ซึ่งเป็นตระกูลเฟิร์สค