บทที่ 1882

“หมาที่ดีจะไม่ขวางทางคนอื่น” ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย เดมีตอบโต้อย่างโกรธจัด “แกกล้าดียังไงมันดูถูกฉันขนาดนี้ นายยอร์ก! ฉันขอเตือนแกไว้เลย แก…!” เพี๊ยะ! ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและตบเดมีเข้าอย่างจัง เธอถูกส่งให้ลอยออกไปทันทีและร่วงหล่นลงในสระว่ายน้ำ บุ๋ม บุ๋ม บุ๋ม... ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างหวาดกลัว พวกเขาจ้องมองไปที่เดมีที่กำลังค่อย ๆ จมลงไปในสระน้ำลึก สาวสวยในชุดว่ายน้ำหลายต่อหลายคนอ้าปากค้างด้วยความตกใจพวกเธอปิดปากของตัวเองไม่ได้อยู่นานพอตัว โรนัลด์ดูฉากนั้นด้วยความวาดกลัว ในดวงตาเกิดความวูบไหวขึ้นเล็กน้อย *** หลังอาหารกลางวัน ในอาคารวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่น… ทันทีที่ฮาร์วีย์และไคท์เข้าไปในอาคาร พนักงานสองสามคนก็ออกมาเชิญพวกเขาเข้าไปในห้องประชุมขนาดใหญ่อย่างเคร่งขรึม ในขณะนั้นทั้งห้องประชุมเต็มไปด้วยผู้คน นอกจากผู้บริหารระดับสูงของกลุ่มแล้ว จัสติน วอล์คเกอร์ ประธานบริษัทวอล์คเกอร์ก็อยู่ที่นั่นด้วย เขานั่งหลับตาเองหลังอยู่บนเก้าอี้ ที่นั่งบางที่นั่งซึ่งแต่เดิมว่างเปล่าถูกครอบครองโดยผู้ถือหุ้นสองสามคนที่กำลังโกรธจัด พวกเขาทั้งหมดแต่งกายด้วยเสื้อผ้าราคาแพง เมื่อพวกเขาเห็นฮาร์ว

บทก่อนหน้า 1882/4170 บทต่อไป