บทที่ 1872

เมื่อมองไปที่โรนัลด์ จอห์น ผู้หวาดกลัวและโกรธแค้นในเวลาเดียวกัน ฮาร์วีย์ ยอร์กก็โยนเอกสารลงบนโต๊ะและพูดอย่างใจเย็นว่า “ถึงเป็นสตาร์แชโบลแล้วมันยังไง ก็แค่สถานประกอบการจากประเทศ J เท่านั้นเอง! “การจะได้รับหนังสือมอบอำนาจจากพวกเขามันยากนักหรอ? คุณต้องใช้ซีอีโอ หรือ ผู้บริหารสูงสุด เพื่อจัดการกับเรื่องนี้เลยหรือไง? “พวกระดับสูงคนไหนก็จัดการกับข้อตกลง! “ไม่อย่างนั้น คุณจะคู่ควรกับเงินเดือนและเงินปันผลมูลค่าหลายแสนดอลลาร์ได้ยังไง? “บริษัทจ่ายเงินเดือน ให้คนทำตัวขี้เกียจแบบนี้งั้นเหรอ” ฮาร์วีย์ชี้ไปที่จดหมายลาออกและอุทานอย่างเย็นชาว่า “ถ้าใครคิดว่าผมหยิ่งยโสและไร้เหตุผลเกินไป... “หรือคิดว่าความสามารถของคุณมีจำกัดและไม่สามารถทำงานให้สำเร็จได้ ก็ไม่ยากเลย ออกไปซะ “คนที่ออกตอนนี้จะได้รับเงินเดือนและเงินปันผลของปีนี้ด้วย” หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ทั้งห้องเงียบสนิท แม้แต่โรนัลด์ที่เอาแต่เห่ามาตลอดในตอนแรกก็ยังเงียบ เขาไม่กล้าพูดอะไรอีก ทุกคนรู้ดีว่าหากพวกเขายังคงอวดดีและต่อต้านฮาร์วีย์ต่อไป พวกเขาจะถูกไล่ออกจากบริษัท ไคท์จ้องมองด้วยสายตาเย็นชา ในสายตาของเธอ เธอจะต้องยืนเคียงข้างฮ

บทก่อนหน้า 1872/4170 บทต่อไป