บทที่ 164

ฮาร์วีย์ดวงตาเป็นประกาย ในที่สุดเขาก็เข้าห้องนอนนั้นได้หลังจากต้องนอนในห้องทำงานมาเป็นเวลาสามปี เขาแทบรอไม่ไหวที่จะกลับบ้านแล้วในตอนนี้ สำหรับความคิดเรื่องการหย่าร้าง เขาคงต้องหยุดและโยนมันออกไปจากความคิดในหัว เจคกัดฟันกรอดและอดไม่ได้ที่จะจ้องไปที่เซซิเลีย เซซิเลียพยักหน้าและพูดอย่างเย็นชา “แมนดี้ เธอต้องไม่ถูกเขาหลอกน่ะ เขาเป็นแค่ผู้ชายที่ไร้ประโยชน์และไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิม เขาแค่โชคดีที่ได้ภาพวาดนั้นมาไม่ว่าจะเป็นของจริงหรือไม่ในราคาเพียงแค่สิบห้าดอลลาร์ เธอต้องไม่รับของขวัญจากเขา ไม่เช่นนั้นหากวันหนึ่งคนของยอร์กพบว่าภาพวาดนั้นเป็นของปลอม...” เพียะ! อีวอนน์เดินไปข้างหน้าด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอและตบหน้าเซซิเลียก่อนที่เธอจะพูดจบ “คุณ…คุณ... ” เซซิเลียมีสีหน้าตกใจจนพูดไม่ได้เป็นเวลานาน “อะไร?” ใบหน้าของอีวอนน์เย็นชา “ฉันไม่สนว่าคุณทั้งคู่จะมีความสัมพันธ์แบบไหนและฉันไม่สนใจว่าคุณจะล้อเล่นหรือประชดประชัน อย่างไรก็ตามฉันไม่อนุญาตให้ใครดูถูกชื่อเสียงของยอร์ก พวกเราตระกูลยอร์กทำธุรกิจอย่างยุติธรรม ไม่ต้องพูดถึงว่าภาพวาดนี้จะเป็นของจริงและแม้ว่าจะเป็นของปลอมเราก็ได้ตัดสินใจซื้อมันแล้