บทที่ 490

“แล้วไหนจะตอนนั้นที่เมเรดิธใส่ร้ายฉันและขังฉันไว้ในคุกล่ะ? นายจำได้ไหมตอนนั้นนายบอกอะไรกับฉัน? นายบอกฉันให้ฆ่าไอ้เด็กสารเลวนี้ซะ เพื่อชดเชยความผิดที่ทำให้เมเรดิธต้องแท้ง” “นายลืมทุกอย่างที่บอกกับฉันไปแล้วเหรอเจเรมี่? อะไรทำให้นายคิดว่านายมีสิทธิ์ที่จะสัญญากับแจ็คว่าเราจะเป็นครอบครัวที่มีความสุข นายเคยทำสิ่งที่ไร้ความปราณีกับแจ็คและฉัน ดังนั้นนายไม่มีสิทธิ์ที่จะเป็นพ่อของแจ็ค!” เมเดลีนสะบัดมือของเจเรมี่ออก เธอหมุนตัวออกไปอย่างเย็นชา เจเรมี่ยืนค้างเติ่งอยู่กับที่ ด้วยหัวใจที่เต้นรัวและลมหายใจที่ถี่เร็ว เกล็ดหิมะโปรยปรายลงมาที่ไหล่ของเขา ก่อนที่ดูเหมือนมันจะละลายลงไปที่ใจของเขา แล้วเหลือไว้เพียงความหนาวเย็นและเปียกชุ่มบนอก... รอยยิ้มที่แสนอบอุ่นของเมเดลีนพุ่งตรงไปยังแจ็คสัน เมื่อเธอก้าวเข้ามาในบ้าน “จากนี้ไปหนูอยากไปอยู่กับแม่ไหม แจ็ค?” แจ็คสันพยักหน้าตอบตกลงอย่างมีความสุข แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจสถานการณ์เท่าไหร่ก็ตาม “ผมอยากอยู่กับแม่ครับ! แล้วก็แดดดี้ด้วย แบบนั้นผมจะได้เหมือนเด็กคนอื่น ๆ ที่มีทั้งพ่อและแม่!” ประกายแสงในตาของเมนเดลีนหม่นลง “นั่นหมายความว่า ผมจะสามารถกลับบ้านกับแม่แ