บทที่ 409

ช้าไปแล้วสำหรับเธอในตอนนี้มาเดลีนไม่เหลือเวลาที่จะหยุดเอโลอิสเมื่อเธอโพล่งประโยคนั้นออกไป อากาศและบรรยากาศรอบตัวนิ่งลงไปพักนึง มาเดลีนมองดูปฏิกิริยาของเจเรมี่จากมุมตา สีหน้าของเขาดูซับซ้อนเหลือเกิน ราวกับว่าเขาเพิ่งได้ยินข่าวที่คาดไม่ถึง กระนั้นเอง เขาดูสงบอยู่ มาเดลีนคิดหนักอยู่สองสามวินาทีก่อนจะทำลายความเงียบพวกนั้นลง “ทั้งสองมอนต์โกเมอรี คิดว่ามาเดลีนเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของพวกคุณอย่างนั้นเหรอ?” เอโลอิสจ้องเธอ และพูดว่า “แม้ว่าเราจะไม่มีบางอย่างที่เป็นการพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ที่แน่ชัด แต่ความแน่ใจของพวกเรามีมากกว่า 90% ที่ว่ามาเดลีนเป็นลูกสาวของฉัน!” น้ำเสียงของเธอฟังดูไปในทางบวกและคิดเข้าข้างตัวเองอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยหมอกแห่งความคิดถึงและห่วงหาในขณะที่มองไปที่หน้ามาเดลีน “วีล่า ตัวเธอเองมีลูกสาว ใช่ไหม?” เอโลอิสถามขึ้นมาทันที มาเดลีนพยักหน้า “ใช่” “ตอนนั้นที่ฉันเห็นลูกสาวของเธอที่โรงพยาบาลครั้งแรก ฉันรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อลูกสาวของเธอดูคล้ายกับลูกสาวของฉันมากในตอนที่เธอเกิดมาลืมตาดูโลกครั้งแรก” “ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมทั้งสองถึงดูคล้ายกัน นั่นเป็นเพราะว่าหน