บทที่ 407

เพียงแค่เสี้ยววินาที ทั้งสองเอโลอิสและฌอนได้ยินเสียงตะโกนที่มาจากทางมาเดลีน ถึงแม้ว่าความเธอตั้งใจอย่างแน่วแน่ที่จะตามไปอยู่กับลูกสาวก่อนหน้านี้ แต่เสียงเรียกของมาเดลีนทำให้เธอหันหลังกลับด้วยความตกใจและรีบถอยหลังหนีจากจุดอันตรายเมื่อได้ยินคำพูดของมาเดลีน น้ำตาไหลอาบแก้มของเธอยังไร้ผู้ใดมาควบคุมในขณะที่เธอใช้สายตามองมาเดลีนผู้หญิงที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไปเธอในตอนนี้ เธออยู่ในอาการงง ด้วยน้ำตาที่ทอแสงสวยงาม ทำให้เธอได้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอมีรูปร่างเดียวกันกับคนที่กำลังทำให้เธอเจ็บปวดใจอยู่ในตอนนี้ “เอวลีน ลูกสาวของคุณแม่ยังมีชีวิตอยู่ คุณไม่จำเป็นต้องตายเพื่อฉัน” มาเดลีนกล่าวด้วยรอยยิ้มที่นุ่มนวล “ลงมาเถอะค่ะ รู้ไหมว่าคุณพ่อเป็นห่วงหมดแล้ว หื้ม?” “เอวลีน…” เอโลอิสเดินออกจากจุดอันตรายพร้อมกับมองมาที่มาเดลีนด้วยความสงสัยในหัวมากมาย ฌอนเองได้แต่กระพริบตาปริบ ๆ ให้มาเดลีนเพียงชั่วครู่ก่อนที่จะเดินไปดึงเอโลอิสเข้าไปในห้องพักฟื้นอย่างปลอดภัย จากนั้น เขาเดินไปปิดประตูระเบียง “เธอคือ... มาเดลีนใช่ไหม? เธอคือมาเดลีนจริง ๆ เหรอ?” เอโลอิสวิ่งเข้าไปหามาเดลีนอย่างตั้งใจและจั