บทที่ 273

ระหว่างทางกลับไปที่คฤหาสน์ คำพูดที่แม่เจเรมี่ผ่านทางโทรศัพท์ยังคงวนซ้ำไปซ้ำมาในหัวเขาอยู่ เขาเริ่มเร่งความเร็วรถโดยที่เขาไม่รู้ตัว และหลังจากผ่านไปกว่าสิบนาที เขาขับรถเข้าไปในโรงรถของคฤหาสน์ เมื่อลงจากรถ เขารีบเดินตรงไปที่ห้องนั่งเล่น และจังหวะที่เขายืนอยู่หน้าประตู ใบหน้าของผู้หญิงในฝันปรากฏขึ้นตรงหน้า ใบหน้าที่สวยงามและมีเสน่ห์ปรากฏขึ้นในม่านตาเขาแล้ว เจเรมี่หยุดชะงักขณะที่หัวใจเต้นเร็วขึ้น มาเดลีนเงยหน้าขึ้นเห็นเจเรมี่ยืนอยู่ เธอยิ้มให้เขาอย่างเขินอาย ดวงตาแวววับของเธอดูมีชีวิตชีวาราวกับว่ามันกำลังสื่อสารกับเขาอยู่ มีอารมณ์หลากหลายที่ดวงตานั่น “ฉันคิดว่าเฟลิเป้มาซะอีก ที่แท้ก็คุณนี่เอง คุณวิทแมน” มาเดลีนยิ้มอย่างนุ่มนวล หัวใจที่เต้นรัวของเจเรมี่กลับคืนสู่สภาวะปกติในตอนนั้นทันที เขาหรี่ตาลงในขณะที่ยังมีรอยยิ้มบนริมฝีปากนั้น “นี่กำลังรอเฟลิเป้อยู่เหรอ?” “เฟลิเป้กับฉันวางแผนที่จะมาที่นี่ด้วยกัน แต่จู่ ๆ เขาก็บอกว่ามีบางอย่างที่ต้องจัดการก่อน เพราะงั้นฉันเลยมาที่นี่ก่อนน่ะ” มาเดลีนอธิบายอย่างไม่เร่งรีบ “ดีแล้วที่คุณมาที่นี่ื คุณวิทแมน เฟลิเป้และฉันจะได้ไม่ต้องไปแจ้งคุณทีหลังอีก”