บทที่ 1327

เจเรมี่คว้ามือของเมเดลีนแล้วดึงเข้ามากอดเอาไว้ตามสัญชาตญาณทันที ตอนแรกเขาคิดว่าอีกฝ่ายคือไรอัน ทว่าก็โล่งใจเมื่อเห็นว่าเป็นชายอีกคนที่เดินเข้ามาในอพาร์ตเมนต์ ส่วนเมเดลีนเธอไม่สนใจทั้งนั้นว่าคนนั้นคือใคร เธอจับมือของเจเรมี่ไว้ด้วยความประหม่า ขณะที่ตาเริ่มแดง และมีน้ำใส ๆ เอ่ออยู่ในตา “โทรศัพท์ของคุณอยู่ไหน? เอามาให้ฉัน ฉันจะเรียกรถพยาบาล!” เธอคุ้ยกระเป๋ากางเกงของเจเรมี่อย่างกระวนกระวายใจ “ไม่ต้องเรียกรถพยาบาลหรอก เขาไม่เป็นไร” อดัมเดินไปหาเจเรมี่พร้อมกับอุปกรณ์ทางการแพทย์ของเขา ในที่สุดเมเดลีนก็สังเกตเห็นว่ามีคนเข้ามา ก่อนจะมองไปที่อดัมด้วยความตกตะลึง อดัมวางอุปกรณ์ทางการแพทย์แล้วย่อตัวลงไปนั่งตรวจร่างกายให้กับเจเรมี่ เขาสังเกตอาการของชายหนุ่มอยู่ชั่วครู่ แล้วหยิบเข็มฉีดยาออกมาฉีดยาให้อย่างชำนาญ เป็นอีกครั้งที่เจเรมี่รู้สึกได้ถึงความเย็นที่คุ้นเคยกำลังแผ่ซ่านไปทั่วทุกส่วนในร่างกาย หลังจากตัวชาไปครู่หนึ่ง ความรู้สึกทรมานก็ค่อย ๆ บรรเทาลง เมเดลีนสังเกตเห็นสีหน้าของเขาที่เปลี่ยนแปลงไป คิ้วที่ขมวดอยู่ของเธอจึงคลายลง ตอนนี้เขาดูไม่ได้ทรมานมากเท่าก่อนหน้านี้แล้ว “หายปวดแล้วเหรอ?” เธ