บทที่ 1193

เมเดลีนไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของตัวเองในขณะนี้ได้ ช่วงเวลาเมื่อเธอได้พบกับเจเรมี่ หัวใจที่ปั่นป่วนของเธอก็สงบลงทันที จังหวะการเต้นของหัวใจของเธอค่อย ๆ ผ่อนคลายมากขึ้นเพราะเขา ในทางกลับกันอารมณ์ของไรอันกลับตรงกันข้ามกับเมเดลีนอย่างสิ้นเชิง ในตอนที่กำลังจะประกาศว่าหญิงสาวคนนั้นคือภรรยาของเขา เจเรมี่กลับปรากฎตัวขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด สายตาเยือกเย็นของเจเรมี่มองไปที่ไรอันแล้วหันมามองเมเดลีนอีกครั้ง ดวงตากลมใสของเขาดูหวานราวกับน้ำผึ้งอุ่น ๆ ขณะที่พูดอย่างไม่เร่งรีบว่า “ที่รักครับ ที่นี่แทบไม่มีที่จอดรถเหลือเลย ขอโทษที่มาช้าไปหน่อยนะ” เมเดลีนเข้าใจทันทีว่าเจเรมี่ต้องการแสดงอะไร เธอยิ้มกว้างและเดินเข้าไปหาอ้อมแขนของเขาทันที “คุณมาถึงได้เวลาพอดีเลยค่ะ” เจเรมี่เงยหน้าขึ้นมองด้วยสายตาเย็นชาพลางชำเลืองมองผู้หญิงข้าง ๆ เมเดลีน “จริงเหรอครับ? ผมยังกังวลอยู่ว่าถ้ามาช้ากว่านี้คนสอดรู้สอดเห็นแถวนี้คงจะสร้างปัญหาให้คุณไม่น้อย” “...” “...” ผู้หญิงเหล่านั้นรู้ทันทีว่าที่เจเรมี่พูดถึงนั้นหมายถึงพวกเธอ พวกเธอเพียงต้องการเยาะเย้ยเมเดลีน แต่ไม่คิดว่าผลลัพธ์จะสะท้อนกลับกลายเป็นแบบนี้แทน พวกเธอจึงรู