บทที่ 1152

“คุณมีแผนจะจัดการกับมันยังไงคะ?” เธอถาม “ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรไม่ดี โอเคไหม? แค่รอผมที่บ้าน ได้ไหม? แล้วทุกอย่างจะไม่เป็นไร” เขาลูบศีรษะของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไปทางประตูอย่างเย็นชา “เจเรมี่” เมเดลีนเรียกตามหลังเขาไป เขาจึงหยุดแล้วหันกลับมายิ้มให้อย่างมั่นใจ เพื่อปลอบโยนต่อความกังวลที่เธอมี “ไม่ต้องห่วง คุณรอผมที่บ้านก็พอ” เมเดลีนพยักหน้า หลังจากดูเขาขับรถออกไป เธอก็ไปที่ห้องแล็บทันที ระหว่างทางไปวิทแมน คอร์ปอเรชั่น เจเรมี่ก็โทรออกสองสาย และสายที่สองคือไรอัน เสียงรอสายดังไปไม่ถึงนาทีไรอันก็รับสายด้วยความใจเย็น “คุณยังมีเวลามาโทรหาผมตอนนี้ได้อีกเหรอ? คุณเห็นทุกอย่างแล้วใช่ไหม? แล้วคุณจะจัดการกับมันยังไง?” เจเรมี่ตอบด้วยท่าทีเมินเฉย “นี่แกยอมรับว่าเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดแล้วสิ?” ไรอันไม่ตอบเพียงแต่หัวเราะเบา ๆ “มีสองสิ่งที่คอยกีดขวางมนุษย์เพศชายมาเสมอ เจเรมี่ วิทแมน หนึ่งคือผู้หญิงและอีกอย่างคืออำนาจและชื่อเสียง “ซึ่งคุณเลือกอย่างแรก นั่นจึงกลายเป็นจุดอ่อนของคุณ” ไรอันหยุดชั่วครู่ “ถ้าคุณไม่รู้มากขนาดนี้ ผมก็คงให้โอกาสคุณได้ใช้เวลากับผู้หญิงที่คุณรั