Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 724

แองเจลีนเยาะเย้ย “ฉันไม่ได้โกรธนายเลย บางทีนายอาจไม่รู้เรื่องนี้ แต่วันนั้นที่ฉันเดินออกจากสวนคฤหาสน์ เป็นเพราะฉันรู้สึกสับสนและทำอะไรโง่ ๆ ไปหน่อย ฉันเลยประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ แต่โชคดีเจ้าของรถคันนั้นช่วยชีวิตฉันเอาไว้ พอฉันฟื้นขึ้นมา ฉันก็รู้ว่าฉันยอมสละชีวิตให้กับนายไปแล้ว ฉันเลยไม่เป็นหนี้นายอีก ต่อจากนี้ไป ฉันสาบานว่าจะอยู่เพื่อตัวเองเท่านั้น ท่านอาเรส ฉันหวังว่านายจะปล่อยฉันไปเช่นกัน” เจย์เงียบไปและเขาเริ่มดูแย่ลงไปอีก ปรากฎว่าเขาได้ทำร้ายเธออย่างสุดซึ้งในวันนั้น เธอถึงกับคิดฆ่าตัวตายสินะ ทุกคำพูดของแองเจลีนทำร้ายเขาอย่างสุดซึ้ง “ฉันใช้ชีวิตเพื่อนายมาหลายปีแล้ว ตอนนี้ฉันตื่นขึ้นมามีสติแล้ว ฉันรู้ว่าฉันควรจะรู้สึกผิดต่อตัวเอง จากนี้ไปฉันจะอยู่เพื่อตัวเองเท่านั้น” “เธอกำลังไล่ฉันออกจากชีวิตของเธออยู่ใช่ไหม เธอหมายความว่ายังไงกัน?” เสียงของเจย์เย็นชา แองเจลีนหยุดนิ่งอยู่นาน “ใช่” หลังจากผ่านไปนาน เธอก็ตอบอย่างเฉียบขาด เจย์หลับตาลงด้วยความเจ็บปวด ในขณะนั้น สมองของเขากำลังคิดว่าเขาควรทำอย่างไรดีเพื่อปลุกหัวใจที่เย็นชาและสิ้นหวังของเธอให้ได้ ทว่า ในขณะนั้น ฉากที่น่าสยดสยองก

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.