Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 644

ร็อบบี้น้อยกังวลอย่างมากเช่นกัน “มันก็ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้นนะ ดูสิว่าเธอยิ้มเหมือนคนบ้าขนาดไหน” เจนสันมองแม่ของเขาอย่างใกล้ชิดเพียงเพื่อตระหนักว่ามีการแสดงออกที่ไร้เดียงสาบนใบหน้าของเธอ สีหน้าที่เป็นปกติของเธอได้หายไปจากใบหน้าของเธอ ทำให้เขารู้สึกมีความกังวลเพิ่มขึ้น เมื่อหันไปมองเจย์ เขาถามอย่างกังวลว่า “คุณพ่อครับ คุณพ่อทำอะไรกับเธอ?” เจย์เคยชินกับรอยยิ้มที่บ้า ๆ ของแองเจลีนอยู่แล้ว เมื่อพวกเขายังเด็ก รอยยิ้มที่ไร้เดียงสาของความพึงพอใจกับสิ่งไหนก็ตามมันจะปรากฏบนใบหน้าของเธอ เมื่อไหร่ก็ตามที่ความปรารถนาของเธอเป็นจริง “อย่าไปสนใจเธอเลย กินเถอะลูก” เจย์พูด โจเซฟินยังคงกังวลเรื่องของแองเจลีน “พี่แองเจลีน เธอยังต้องการหนีไปกับฉันไหม?” แองเจลีนส่ายหัว “เธอควรหนีไปกับเซย์นดีกว่า ฉันเกรงว่าพี่ชายของเธอจะฆ่าฉันเแทนน่ะสิ” โจเซฟินได้ข้อสรุปของเธอ “โอ้ ไม่นะ ดูเหมือนตอนนี้เธอจะโง่ไปแล้วล่ะ” เด็ก ๆ ช่วยกันตัดสินใจว่าความโง่เขลาของแองเจลีนเป็นส่วนหนึ่งของการเสแสร้งหรือเรื่องจริงกันแน่ เซ็ตตี้น้อยถามเธอว่า “คุณคะ ยังจำได้ไหมว่าฉันเป็นใคร?” แองเจลีนเอื้อมมือไปบีบใบหน้าสีชมพูที่บอบบางข

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.