บทที่ 1155

จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวเขา “เจย์บี้ คุณต้องจับมือฉันไว้แน่น ๆ นะ อย่าปล่อยล่ะ” “ฉันจะทำงานให้หนักแล้วหาเงินมาให้ภรรยาตัวน้อยของฉัน” เจย์ปวดหัวขึ้นมาจนเขาต้องเอามือกุมหัวแล้วทรุดลงนั่งกับพื้น เด็กหญิงค่อย ๆ เอาสร้อยเส้นนั้นยัดใส่มือเขาแล้วบอกว่า “พี่ชาย ฉันเอาสร้อยเส้นนี้ให้คุณก็แล้วกัน หวังว่ามันจะนำโชคดีมาให้คุณนะ” “ขอบคุณ” เจย์พูดอย่างเจ็บปวดทรมาน เขาดึงทึ้งผมของตัวเอง หัวเขาปวดมากจนเหมือนมันจะระเบิด มีผู้คนมากหน้าหลายตาวูบไหวรอบตัว เสียงต่าง ๆ มากมายดังก้องในหูเขาไม่หยุด “แผ่นกันรอยหน้าจอ แผ่นกันรอยหน้าจอ แผ่นกันรอยโทรศัพท์” “คุณผู้หญิง อยากได้แผ่นกันรอยไหม?” “ท่านประธาน คุณนี่เก่งเรื่องติดแผ่นกันรอยมากเลยนะ” เสียงร่าเริงดังขึ้น เจย์รู้สึกตกใจจนพูดไม่ออก ทำไมถึงมีเสียงแปลก ๆ พวกนี้ดังก้องในหัวเขากันนะ? ท่านประธานแบบไหนกันที่ทำตัวต่ำต้อยจนต้องมานั่งติดแผ่นกันรอยเนี่ย? บทสนทนาต่อมาที่ดังก้องในหัวทำให้เขาหมดสภาพ “โรส ลอยล์ กลับบ้านมากับฉัน” “ฉันมีเงื่อนไขของฉัน” “ว่ามา” “ในอนาคต คุณห้ามรังแกฉันอีก คุณห้ามโกหกฉัน แล้วก็ห้ามทำหน้าเย็นชาแบบนั้นด้วย ในสายตาของคุณ ฉ