Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 3

"เจอรัลด์ทำไมคุณถึงเสแสร้งทำเป็นว่ารวย" ซาเวีย ถามอย่างดูถูก อย่างไรก็ตามราเชลถึงกับสะดุ้งหลังจากเจอรัลด์วางการ์ดแบล็คโกลด์ลงบนเคาน์เตอร์ การ์ดนักช็อประดับสูง ยูนิเวอร์ซอล โกลบอล นี้สำหรับร้านค้าสุดหรูนี้มีให้เฉพาะครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในโลกเท่านั้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเจ้าของบัตรแบล็คโกลด์นั้นร่ำรวยและมีอำนาจมากขนาดไหน หลังจากนั้นเจอรัลด์ป้อนวันเกิดของเขาลงในเครื่องอ่านบัตรในขณะที่รหัสผ่านและการทำธุรกรรมเป็นอันสำเร็จ การทำธุรกรรมสำเร็จ! "โอ้พระเจ้า!" ผู้คนในฝูงชนตกใจ "แม่เจ้า เด็กหนุ่มคนนี้เพิ่งซื้อกระเป๋า Hermes Collector’s edition มูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์งั้นเหรอ? เขารวยมากจริง ๆ!” “เด็กผู้ชายที่อ่อนน้อมถ่อมตนคนนี้เป็นลูกมหาเศรษฐี จริง ๆ หรือเนี่ย? ทุกคนจ้องมองไปที่เจอรัลด์ด้วยดวงตาที่ร้อนเป็นไฟ ในเวลานี้แม้แต่ยูริ ก็จ้องมองไปที่เจอรัลด์ ด้วยความไม่เชื่อ คนอนาถาคนนี้ จะร่ำรวยได้อย่างไร? เขารู้สึกเจ็บแปลบ ๆ ในหัวใจของเขา ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้เขายังอวดความรู้เกี่ยวกับสินค้าหรูหราทั้งหมดนี่ ตอนนี้เขาดูไม่มีอะไรมากไปกว่าตัวตลก! บนใบหน้าของซาเวียนั้นดูไม่เชื่ออะไรในตอนนี้ “คุณ… คุณ… เจอรัลด์ คุณได้การ์ดใบนี้มาจากไหน” เขาจะซื้อกระเป๋าที่มีมูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์ได้ เมื่อใดก็ตามที่เขาต้องการ ซาเวียไม่อยากเชื่อเลยว่าเจอรัลด์เป็นเจ้าของการ์ดนักช็อประดับสูง ยูนิเวอร์ซอล โกลบอล แม้แต่บัตรของนักช้อปสุดหรู ก็มีค่ามากในตัวมันเอง! เขาเพิ่งซื้อกระเป๋าด้วยตัวเองงั้นเหรอ? มันเป็นเรื่องจริงหรือ? เจอรัลด์มองไปที่ซาเวีย แต่เขาไม่ได้พูดอะไรเลยสักอย่าง เขายังคงรู้สึกได้ถึงความเจ็บแปลบในใจของเขา แต่เขายังคงย็นชามาก ๆ กับเซอเวีย ในตอนนี้เจอรัลด์คิดในใจว่า ’พี่สาวของฉันเป็นคนที่ให้การ์ดใบนี้กับฉัน และอันที่จริงฉันก็สามารถซื้อของได้ในราคาสูงสุดถึงสามแสนดอลล่าร์’ “คุณผู้ชายครับ ผมจะห่อให้คุณทันที! โปรดรอครึ่งชั่วโมงครับ” “นี่เป็นผลิตภัณฑ์ที่หรูหรามากดังนั้นเราต้องมั่นใจว่าบรรจุภัณฑ์สำหรับกระเป๋านั้นต้องสมบูรณ์แบบ” เจอรัลด์รู้สึกอายมากที่มีผู้คนจำนวนมากจ้องมองมาที่เขาอย่างตั้งใจ หลังจากที่เขาปฏิเสธบริการห่อ เจอรัลด์ก็หยิบกระเป๋าในมือของเขาขึ้นมาขณะที่เขาเตรียมจะออกไปในทันที "เดี๋ยวก่อน! หยุดตรงนั้น!” ยูริแสดงสีหน้าทางท่าทางอย่างน่าเกลียด ขณะที่เขาเดินนำหน้าไปขวางเจอรัลด์เพื่อหยุดไม่ให้เขาออกไป “คุณต้องการอะไร?” เจอรัลด์ถามด้วยกิริยาที่เย็นชา ยูริหายใจอย่างรุนเเรงก่อนจะขี้ไปที่การ์ดเเบล็คโกลด์ในมือของเจอรัลด์ “ฉันสงสัยว่านายขโมยการ์ดเเบล็คโกลด์นี้มาจากเจ้าของเดิม ถึงอย่างนั้นในปัจจุบันนี้มันใม่ใช่เรื่องยากที่จะขโมยรหัสผ่านหรือพาสโค้ดของใครบางคน หลังจากนั้นยูริก็มองไปที่ราเชลก่อนที่เขาจะพูดว่า “ราเชล ฉันขอแนะนำให้คุณโทรหาผู้จัดการของคุณเพื่อตรวจสอบเรื่องนี้ทันที หากการ์ดแบล็คโกลด์นี้ถูกขโมยมาจริง ๆ มันจะทำให้ร้านของคุณเสียชื่อเสียงเมื่อมีการเปิดเผยเรื่องนี้ออกไป!” ซาเวียกลับมามีสติและเธอก็รีบพุดแทรกเข้ามาว่า “ใช่ ราเชล คนอนาถาอย่างเจอรัลด์จะมาเป็นเจ้าของการ์ดระดับสูงแบบนี้ได้อย่างไรกัน และสามารถซื้อกระเป๋าที่เเพงขนาดนั้นได้เลยเหรอ?” ซาเวีย ยังคงไม่เชื่อ ราเชล รู้สึกว่าที่พวกเขากำลังพูดนั้นมันสมเหตุสมผล ดังนั้นเธอจึงมองไปที่เจอรัลด์ก่อนที่เธอจะพูดว่า “คุณผู้ชายครับ โปรดรอที่นี่สักครู่ ผู้จัดการของเราจะมาที่นี่ทันทีครับ” หลังจากนั้นทุกคนก็ปิดกั้นทางของเจอรัลด์ ราวกับว่าพวกเขาพยายามหยุดมิจฉาชีพไม่ให้หลบหนี! เจอรัลด์ไม่ได้คาดว่าจะเกิดปัญหามากมาย เพราะเขาเพียงแค่ต้องการซื้อกระเป๋าเท่านั้นเอง อย่างไรก็ตามเขารู้ดีว่าเขาไม่สามารถที่จะออกไปจากที่นี่ได้ในตอนนี้ เเม้ว่าเขาอยากจะออกไปเต็มทน เขาทำได้เพียงยืนอยู่ตรงนี้และรอผู้จัดการร้านอย่างอดทน ผู้จัดการมองไปที่เจอรัลด์ก่อนที่เธอจะยิ้มและพูดว่า “ดิฉันต้องขอโทษนะคะ คุณผู้ชายคะ แต่ถ้าคุณไม่รังเกียจคุณช่วยให้ดิฉันตรวจสอบการ์ดแบล็คโกลด์ของคุณได้ไหม” เธอสุภาพและให้ความเคารพมากเพราะเธอเป็นผู้จัดการร้าน และเธอไม่ได้ตัดสินลูกค้าเพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอกได้ เจอรัลด์รู้สึกหมดหนทางมากในเวลานี้ และเขาทำได้เพียงยื่นการ์ดแบล็คโกลด์ให้ผู้จัดการโดยไม่พูดอะไร ผู้จัดการได้นำเครื่องตรวจอ่านบัตรพิเศษออกมา หลังจากนั้นเธอก็วางการ์ดเข้าไปข้างในอย่างชำนาญ “คุณผู้ชายคะ ได้โปรดกรุณาระบุนามสกุลของคุณให้ดิฉันหน่อยจะได้ไหมคะ? และดิฉันขอทราบหมายเลขบัตรประชาชนด้วยค่ะ” ผู้จัดการหญิงร้องขอด้วยความเคารพ “ผมชื่อ เจอรัลด์ ครอว์ฟอร์ด ส่วนพี่สาวของผมชื่อ เจสสิก้า ครอว์ฟอร์ด!” แม้ว่าพี่สาวของเขาจะใส่วันเกิดของเขาเป็นรหัสผ่านสำหรับการ์ดของเขา แต่เจอรัลด์ก็ไม่แน่ใจว่าการ์ดนั้นอยู่ภายใต้ชื่อของเขาหรือของพี่สาวของเขากันเเน่ เจอรัลด์ยังส่งบัตรประจำตัวของเขาให้กับผู้จัดการโดยไม่ลังเล “หืม มาดูกันว่าตอนนี้เขาจะอธิบายตัวเองยังไง!” ยูริพูดขณะที่เขาหัวเราะเยาะ หลังจากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมาเพื่อที่จะได้แจ้งตำรวจทันทีที่พวกเขาพบความจริงเกี่ยวกับเจอรัลด์! ผู้จัดการหญิงดำเนินการตรวจสอบของเธอ เขาเป็นสมาชิกระดับสูงสุดอย่างแท้จริง และนั่นหมายความว่าเขาเป็นสมาชิกของครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากในโลก ผู้จัดการเหงื่อแตกทันที ฉิบหาย! ราเชล เธอทำให้ลูกค้าที่สำคัญและทรงพลัง ขุ่นเคืองเช่นนี้ได้อย่างไร! ผู้จัดการหญิงหยิบการ์ดในมือของเธอก่อนที่เธอจะเดินไปหาเจอรัลด์และโค้งคำนับต่อหน้าเขาด้วยความเคารพ “เรียนคุณครอว์ฟอร์ด ที่เคารพคะ ดิฉันต้องขอโทษถ้าทำให้คุณขุ่นเคืองใจ โปรดให้ดิฉันคืนบัตรแบล็คโกลด์แก่คุณด้วยค่ะ” “อะไรกัน?” ทุกคนถึงกับชะงัก ราเชลยืนขวางทางเจอรัลด์เพราะเธอพยายามขวางทางไม่ให้เขาออกไปและในเวลานี้เธอรู้สึกอายมากอย่างมาก “ผู้จัดการ… คือ… แน่ใจหรือว่าไม่ได้ทำผิด? คน ๆ นี้เป็นเจ้าของการ์ดแบล็คโกลด์ใบนี้จริง ๆ อย่างนั้นหรือ?” ผู้จัดการหญิงยกมือขึ้นแล้วตบหน้าราเชล “หลบไปเดี๋ยวนี้!” ราเชลเอามือปิดหน้าขณะที่เธอเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ยูริและซาเวีย ตกอยู่ในความงุนงง ผู้จัดการหญิงรู้ว่าทั้งสองคนรู้จักเจอรัลด์ และพวกเขาเป็นคนที่พยายามเยาะเย้ยและทำให้เขาอับอาย ดังนั้นเธอจึงคิดว่าจะดีที่สุดถ้าเธอสามารถที่จะได้รับความโปรดปรานจากเจอรัลด์ โดยการไล่พวกเขาทั้งสองออกจากร้าน Hermes ในวันนี้! ผู้จัดการรีบเดินไปหายูริ และซาเวียก่อนที่เธอจะพูดว่า “ขอโทษนะคะ คุณทั้งสองคนพยายามพิสูจน์อะไร? เหตุใดคุณจึงชักจูงพนักงานขายของเราให้รุกรานลูกค้าผู้ทรงคุณค่าที่สุดของเรา?” ยูริ จ้องไปที่ผู้จัดการก่อนที่เขาจะพูดว่า “ฉันแค่เตือนคุณอย่างง่าย ๆ ด้วยความใจดีหรอกนะ!” “ทางเราขอทราบซึ้งในความกรุณาของพวกคุณ แต่ถ้าหากพวกคุณไม่ได้จะซื้ออะไร เราจะขอบคุณอย่างยิ่งหากพวกคุณออกจากร้านทันที” คำพูดของผู้จัดการหญิงนั้นเฉียบคมและเย็นชามาก เธอกำลังไล่พวกเขาออกจากร้าน! ซาเวียมองไปที่ยูริเพื่อหวังว่าเขาจะสามารถทำให้พวกเขาออกจากสถานการณ์ที่น่าอับอายนี้ได้ อย่างไรก็ตามยูริก็เหงื่อออกมากในเวลานี้ แม้ว่าเขาจะควักเงินเพื่อซื้อกระเป๋ามูลค่าหนึ่งหมื่น ดอลลาร์ แต่เขาก็ยังไม่มีอะไรที่จะเทียบได้กับเจอรัลด์ เจอรัลด์เป็นลูกค้าระดับสูง! "ไปกันเถอะ!" ยูริกัดฟันด้วยความโกรธขณะที่เขาลากซาเวียออกจากร้าน ในเวลานี้ราเชลก็ก้มหน้าลงต่อหน้าเจอรัลด์ “ขอโทษนะคะ ดิฉันต้องขอโทษคุณครอว์ฟอร์ดด้วยค่ะ!” เธอเสียใจกับการกระทำของเธอ และเธอเสียใจจริง ๆ ที่ตัดสินลูกค้าด้วยรูปลักษณ์ภายนอกของพวกเขา เจอรัลด์เมินใส่เธอและเขาก็ยิ้มอย่างเรียบ ๆ ให้กับเวนดี้ก่อนที่เขาจะพูดว่า “ขอบคุณมากสำหรับปัญหาทั้งหมดในวันนี้ครับ ผมไม่ต้องการให้คุณห่อกระเป๋าให้ผมเพราะผมกำลังรีบ ลาก่อน!” หลังจากนั้นเจอรัลด์ก็หยิบกระเป๋าในมือก่อนจะจากไปทันที นี่เป็นครั้งแรกที่เขาชนะในการต่อสู้ด้วยเงิน อันที่จริงเขาไม่ใช่คนที่จะใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายขนาดนี้ อย่างไรก็ตามในที่สุดเจอรัลด์ก็เป็นคนธรรมดาที่สามารถใช้ชีวิตได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน! หลังจากออกจากร้าน โทรศัพท์มือถือของเจอรัลด์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง มันเป็นสายจากนาโอมิ เจอรัลด์สามารถได้ยินเสียงที่กังวลของนาโอมิที่ปลายสายได้อย่างทันทีที่เขารับสาย “เจอรัลด์ฉันไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับนาย แต่นายเป็นเพื่อนสนิทของฉันคนหนึ่ง! นายต้องมางานวันเกิดฉันคืนนี้ เพื่อนร่วมหอพักของนายทั้งหมดก็อยู่ที่นี่แล้ว!” เจอรัลด์ยิ้มก่อนที่เขาจะตอบว่า “เอาล่ะ ฉันจะไปที่นั่น!” “อย่างไรก็ตามวันนี้นายต้องทำให้ดูดีนะ! ฉันอยากจะแนะนำใครสักคนให้นายรู้จัก!” นาโอมิพูดทางโทรศัพท์อีกครั้ง เจอรัลด์ได้แต่ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ เนื่องจากเขาไม่สามารถให้กระเป๋าแก่นาโอมิโดยไม่ห่อมันได้ เจอรัลด์จึงเดินไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตใกล้ ๆ เพื่อซื้อถุงพลาสติกราคาเพียงยี่สิบเซ็นต์ หลังจากนั้นก็ใส่กระเป๋า Hermes ลงไปในถุงพลาสติกสีแดง จากนั้นเขาก็เรียกรถแท็กซี่ก่อนที่เขาจะรีบไปที่ภัตราคารเจด ณ ภัตราคารเจด นาโอมิวางสายโทรศัพท์ก่อนที่เธอจะยิ้มให้กับเด็กสาวผมยาวที่นั่งข้าง ๆ เธอ ผู้หญิงคนนี้สวยมากและเธอดูเหมือนราวกับเทพธิดา! “อลิซ เจอรัลด์เป็นเพื่อนที่สนิทมากของฉัน เขาเป็นคนดีและตั้งใจเรียนมาก! ฉันอยากจะแนะนำเธอให้รู้จักกับเขาในภายหลัง” อลิซสวมหูฟังและกระตุกขาของเธอขณะฟังเพลง เธอสวยบริสุทธิ์มากจริง ๆ “โอเค!” อลิซ แบรดฟอร์ด และนาโอมิ เป็นเพื่อนสมัยเด็กที่เติบโตมาด้วยกันและพวกเขาเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันแม้ว่าพวกเขาจะเรียนวิชาเอกในสาขาที่ต่างกัน เนื่องจากเป็นวันเกิดของนาโอมิในวันนี้เธอจึงเชิญอลิซและเพื่อนในหอพักบางคนมาร่วมฉลองวันเกิดกับเธอ เเม้ว่าตอนนี้นาโอมิก็รู้ว่าอลิซจะเป็นเทพธิดา แต่เธอก็โสดมาตั้งแต่มัธยมปลายและตอนนี้เธอกำลังมองหาแฟนสักคนอยู่ อลิซเปิดขวดน้ำผลไม้ขณะที่เธอดื่มด้วยท่าทางอันสง่างาม ในเวลานี้ประตูได้ถูกเปิดออก ...

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.