บทที่ 1750

ในขณะที่เขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง ความจริงยังคงแสดงให้เห็นว่าเขาพ่ายแพ้อีกแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถระเบิดความโกรธออกมาได้ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเขาโกรธมากจนเกินไป แซนรี่ก็กังวลว่าคนอื่น ๆ จะคิดว่าเขารวยไม่พอที่ฉันเล่นเกมพวกนี้ และนั่นก็เป็นอีกหนึ่งความอัปยศอดสูที่เขาไม่เคยอยากจะพบเจอ เขาเพิ่งสูญเสียเงินไปสองร้อยยี่สิบห้าเหรียญ สำหรับเขามันไม่ได้มากมายอะไร ดังนั้นเขาจึงสามารถดำเนินต่อไปได้อย่างแน่นอน…! ด้วยความเชื่อที่ว่าแซนรี่คงไม่อยากเล่นต่อหลังจากต้องพ่ายแพ้หลายต่อหลายครั้ง เจอรัลด์จึงมองดูเขาก่อนจะถามว่า "คนอยากจะเล่นต่อไหมคุณประธานรุ่น" "ทำไมจะไม่ล่ะ! เรามาต่อกันเลย!” แซนรี่ประกาศก้อง เห็นได้ชัดว่าแซนรี่มีนิสัยตามแบบฉบับของนักพนัน หากเขาไม่สามารถเอาชนะเจอรัลด์ได้ คืนนี้เขาคงนอนไม่หลับ ไม่ใช่ว่าเจอรัลด์จะอิดออด แต่เขาแค่อยากรู้ว่าแซนรี่จะทนต่อไปได้อีกสักกี่น้ำ “เอาล่ะ เยี่ยมมาก คุณประธานรุ่น! แต่ในเมื่อคุณเป็นคนแนะนำเกมที่แล้ว ก็คิดว่าถึงเวลาแล้วที่ผมจะเป็นฝ่ายแนะนำเกมของตัวเองบ้าง คุณเห็นด้วยไหมที่เราจะปรับเปลี่ยนเกมกันสักหน่อย” เจอรัลด์ถาม เมื่อได้ยินเช่นนั้น แซนรี่ซึ่