Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 112

“เจอรัลด์ เร็วเข้าและผ่าแตงโมให้พวกเรา! โธ่เว้ย ทำไมนายนำแตงโมทั้งลูกกลับมานี่? นายโง่หรือเปล่า? ทำไมนายไม่ขอให้เขาผ่าแตงโมให้นายก่อนจะนำกลับมาให้พวกเรา? ฉันหมดคำพูด!” ซาร่ายังพูดกับเจอรัลด์อย่างเป็นกันเองโดยไม่แม้แต่จะคำนึงถึงเขาในฐานะเป็นคนนอกในตอนนี้ ให้ตายสิ ถ้าพวกเธอทุกคนไม่ได้รออย่างใจจดใจจ่อที่จะกินแตงโมง ฉันก็คงจะรอผ่าแตงโมงอยู่ที่นั่น บ้าจริง! เจอรัลด์ก่นด่าอย่างลับ ๆ เขาทำได้เพียงแค่ตัดแตงโมเท่านั้น เขาควรผ่ามันยังไงดี? เขาไม่สามารถตัดมันบนพื้นได้ หืม? โอ้ เขารู้แล้ว! เขาสามารถใช้ฝากระโปรงรถเป็นโต๊ะผลไม้เพื่อตัดแตงโมได้! อย่าลืมว่า มันไม่ได้ง่ายที่สีของรถรีเวนตันจะลอกออกมา ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจอรัลด์ก็เดินไปที่รถ ปัง เขาโยนถุงน้ำแร่ลงบนฝากระโปรงรถแลมบอร์กินีโดยตรง หลังจากนั้น เขาวางแตงโมลงบนฝากระโปรงก่อนที่เขาจะเริ่มตัดมันด้วยมีด ฉากนี้ทำให้ฟาซิลิตี้และสาว ๆ ที่เหลือที่กำลังทำการถ่ายทอดสดของพวกเธอตกตะลึง การถ่ายทอดสดของพวกเธอยังถูกขัดจังหวะอีกด้วย สาวสวยมากมายที่มาที่นี่เพื่อถ่ายรูปของรถก็ยังอ้าปากกว้างด้วยความประหลาดใจอีกด้วย! ฉิบหาย! ตายแล้ว!

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.