บทที่ 814
กวาน ลี่หลี่ยิ้มอย่างผู้ชนะ ขณะที่หลิง อี้หรานถูกเพื่อนร่วมงานเยาะเย้ย ซึ่งในตอนแรกพวกเขาต่างให้การต้อนรับเธอเป็นอย่างดีที่บริษัท
นี่คือสิ่งที่เธอต้องการเห็น ยิ่งหลิง อี้หรานต้องอับอายมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งพอใจมากเท่านั้น!
ถ้าไม่ใช่เพราะหลิง อี้หราน เธอจะถูกไล่ออกจากบริษัทเดิมและต้องดิ้นรนหางานใหม่ได้อย่างไร?
เพื่อนร่วมงานชายเริ่มทนไม่ไหวแล้วพูดว่า “พวกเธอทุกคนเป็นอะไรไป? หลิง อี้หรานไม่เคยบอกว่าเธอจะจ่ายค่าอาหารสักหน่อย ทุกคนก็กินกันไปหมดแล้ว เรามาแชร์ค่าอาหารกันเถอะ”
คนอื่นต่างรู้สึกอายเมื่อเขาพูดออกมาอย่างนั้น
ท้ายที่สุดมันเป็นความจริงที่หลิง อี้หรานไม่เคยพูดว่าจะจ่ายค่าอาหารให้ นอกจากนี้ ทุกคนในห้องต่างก็ทำงานในบริษัทเดียวกัน จึงไม่มีใครกล้าพูดว่าจะไม่จ่าย
เพื่อนร่วมงานชายคำนวณว่าทุกคนต้องจ่ายเท่าไรและถามบริกรสำหรับบิล แต่ได้รับแจ้งว่า “มีคนจ่ายค่าอาหารให้ไปแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องจ่ายอีก”
“อะไรนะ?” ทุกคนในห้องส่วนตัวต่างตกตะลึง
‘มีคนจ่ายเงินค่าอาหารแล้ว? นั่นมันมากกว่า 70,000 ดอลลาร์เชียวนะ!’
“มันอาจจะเป็นเรื่องผิดพลาดหรือเปล่า? ที่นี่ยังไม่มีใครจ่ายนะคะ” กวาน ลี่หลี่
คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ