บทที่ 575

ซู ซินเล่ยดูพวกเขาทะเลาะกัน เธอยืนขึ้นและพูดอย่างเงียบ ๆ ว่า “ฉันเหนื่อย ฉันจะกลับไปพักผ่อนที่ห้อง” เมื่อเธอได้ยินเธอ ลู เซียวเหยาถามตามสัญชาตญาณ “คุณต้องการให้ผมช่วยไหม?” “ลู เซียวเหยา!” หยิง เสี่ยวเซียว พูดด้วยเสียงต่ำ "ฉันทำอะไรผิด?" ใบหน้าของ ลู เซียวเหยาดูงุนงง “ให้ฉันช่วยดีกว่า ไม่เหมาะที่ผู้ชายอย่างนายจะเข้าไปในห้องนอนของผู้หญิง” หยิง เสี่ยวเซียวมองเขาด้วยความโกรธ ก่อนจะเดินออกไปและเอื้อมมือออกไปช่วย ซู ซินเล่ย โดยไม่คิดว่า ซู ซินเล่ยจะหลบเธอ หยิง เสี่ยวเซียว ขมวดคิ้ว มือของเธอแข็งค้างอยู่ในอากาศ ซู ซินเล่ยคิดว่าไม่ได้การ เธอฝืนยิ้มอย่างรวดเร็วและอธิบายว่า “เสี่ยวเซียวกลับไปกับพี่เสี่ยวเหยา ฉันทำเองได้” หยิง เสี่ยวเซียวมองดูเธออย่างเงียบ ๆ ถ้าเธอจำไม่ผิด เธอดูออกว่าเธอกำลังโกรธอยู่ “ซู ซินเล่ย เธอเกลียดฉันหรือเปล่า?” หยิง เสี่ยวเซียวกัดริมฝีปากของเธอเบา ๆ ขณะที่เธอกวาดสายตาไปที่ ลู เซียวเหยา เธอสามารถเดาได้ไม่มากก็น้อยว่าเกิดอะไรขึ้น เธอจึงยิ้มอย่างสดใส “ตกลง ฉันจะกลับไปกับเสี่ยวเหยา ถ้าเธอต้องการอะไรโทรหาฉันได้ตลอดนะ” ทันทีที่เธอพูดจบ เธอก็หันกลับมา และเดินไปต่อหน