บทที่ 480

“เหมือนกันกับฉัน?” ดูเหมือนว่าเขาจะไปที่นั่นเพื่อถามเกี่ยวกับการส่งตัวพ่อเธอไปที่สหรัฐอเมริกาเหมือนกัน ดังนั้น ทัง โรลชูว จึงถามออกไปตรง ๆ “คุณหมอว่าอย่างไรบ้างคะ?” “เขาไม่แนะนำนะ” เพียงแค่คำพูดง่าย ๆ สามารถอธิบายทุกอย่างได้ชัดเจน “ทำไมล่ะคะ?” ทัง โรลชูว ถามขึ้นด้วยความกระวนกระวาย “เนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ทำให้ร่างกายของพ่อคุณอ่อนแอยิ่งกว่าแต่ก่อน เรากังวลว่าการเดินทางไกลจะกระทบต่อสุขภาพของพ่อคุณ” ได้ยินบทสนทนาที่พวกเขาคุยกัน คุณหมอจึงออกมาตอบคำถามของ ทัง โรลชูว แทน ลู ชินจิน “แต่ถึงกระนั้น พ่อของฉันก็จะไม่มีวันฟื้นขึ้นมาถ้าเราไม่ส่งเขาไปที่สหรัฐอเมริกา” ทัง โรลชูว ขึ้นเสียง “ใจเย็น ๆ ก่อนนะ ชูวชูว” ลู ชินจิน กอดไหล่เธอไว้อย่างปลอบโยน ทัง โรลชูว สูดลมหายใจเข้าลึก “แล้วเรื่องของพ่อฉัน คุณหมอ? คุณมีหนทางรักษาอย่างไรก็บ้าง?” “เราจะทำการรวบรวมตัวเหล่าคุณหมอเฉพาะทาง เพื่อปรึกษาถึงหนทางการรักษาท่านผู้อาวุโสทังแน่นอน” ถึงแม้เขาจะสัญญาเช่นนั้น ก็ยังไม่ใช่เครื่องยืนยันว่าพ่อของเธอจะได้รับการรักษาอย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตาม ถ้าอาการของพ่อเธอแย่ลงระหว่างทางบินไปสหรัฐอ