บทที่ 185

ชายทั้งสี่กลืนน้ำลายอย่างห้ามไม่ได้ หนึ่งในนั้นรวบรวมความกล้าและพูดว่า "กลัวอะไรล่ะ มันมีแค่คนเดียวเอง" เมื่อได้ยินเช่นนี้อีกสามคนก็ตระหนักว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นสมเหตุสมผลและการจ้องมองของพวกเขาก็รุนแรงขึ้นทันที "ไป! นี่ถิ่นของพวกฉัน อย่ามาทำตัวเป็นฮีโร่แถวนี้" ลู ชินจิน ทำหูทวนลม และเดินไปหาพวกเขาอย่างช้า ๆ ความเย็นชาในดวงตาของเขาทำให้รู้สึกขนหัวลุกทันที ความกลัวพุ่งขึ้นมาบนใบหน้าของชายทั้งสี่ ด้วยเหตุผลบางอย่างพวกเขารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ไม่ควรเข้าไปยุ่งด้วย ผู้ชายกล้ามโตคนหนึ่ง ไม่รู้ว่าควรทำยังไง เขาดึง ทัง โรลชูว มาใกล้ตัวเขา และวางมือลงบนลำคอของเธออย่างดุเดือด เขาคำราม "อย่าเข้ามาใกล้ ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน" มันเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน จึงทำให้ ทัง โรลชูว กลัวเกินกว่าที่จะเคลื่อนไหว ดวงตาของ ลู ชินจิน หรี่ลงอย่างอันตราย ออร่าของเขากลายเริ่มเย็นยะเยือก แต่เขาไม่มีทางหยุดเท้าของเขา "ปล่อยเธอ!" “หยุดตรงนั้น แกขึ้นว่าฉันไม่กล้าทำงั้นเหรอ?” เมื่อชายที่มีกล้ามเนื้อเห็นปฏิกิริยาของเขา มือของเขาที่จับ ทัง โรลชูว ไว้ ก็เริ่มมีเหงื่อออก ชายคนนี้อันตรายอย่างยิ่ง! “ฉันจะพูดอีกครั้ง ป