บทที่ 99 เรื่องอื้อฉาว

เนลล์หันไปมองนอกหน้าต่าง มันเป็นวันเพ็ญเดือนสิบสองและปีใหม่กำลังจะมาถึงในอีกไม่ถึงครึ่งเดือน หน้าร้านบนถนนได้รับการตกแต่งด้วยป้ายเทศกาลถนนเต็มไปด้วยผู้คนพลุกพล่านแสดงให้เห็นถึงความมีชีวิตชีวาของเมืองในคืนฤดูหนาวที่หนาวเย็น เธอพูดเบา ๆ ว่า “หลายปีมานี้ฉันเตือนตัวเองเสมอว่าอย่ายึดติดกับสิ่งต่าง ๆ เพราะเมื่อฉันได้มาแล้วมันจะเจ็บปวดเมื่อฉันสูญเสียมันไป “นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเข้าใจว่าคุณหมายถึงอะไร ผมจะปกป้องหัวใจของผม และป้องกันไม่ให้สิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นดังนั้นหากมีอะไรเกิดขึ้นในอนาคต…ผมเชื่อว่าผมจะดีแบบนี้ต่อไป” จู่ ๆ มือของเธอก็ถูกจับไว้ในฝ่ามืออันอบอุ่น เธอกระโดดและหันไปมองที่กิดเดียนเพียงเพื่อดูว่าเขาจ้องมองกลับมาที่เธอด้วยสายตาที่ลึกซึ้งและมุ่งมั่น “คุณจะไม่เสียใจกับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่คุณกังวลจะไม่เกิดขึ้น ผมสัญญา" หัวใจของเนลล์รู้สึกเหมือนถูกบางอย่างบีบเบา ๆ มีผดจาง ๆ แต่ก็มีความตื่นเต้นทางไฟฟ้ามากขึ้นเช่นกัน เธอยกมุมริมฝีปากขึ้นแล้วยิ้ม "ตกลง" วันที่สอง เซลีนถูกออกจากโรงพยาบาล ตามที่ตกลงไว้กับเนลล์ก่อนหน้านี้ โอลิเวอร์ โจนส์ ได้เผยแพร่ความจริงเมื่อห้าปีที่แล้วบนเว็บไซต์ของ