บทที่ 952 จุดประสงค์อื่น

ฟลอร่าไม่มัวมานั้งรีรออีกต่อไป เธอลุกขึ้นวิ่งลงไปตามทางลาด เมื่อ แกรนท์ เลนนอน เห็นว่าเธอกำลังวิ่งหนีไป เขาก็รีบไล่ตามเธอทันที แต่เนื่องจากเขาได้รับบาดเจ็บที่ตา และกล่องดวงใจของเขาอยู่ เขาจึงไม่สามารถวิ่งได้เร็วเหมือนปกติ เส้นทางนั้นสูงชันและคดเคี้ยวเป็นอย่างมาก ฟลอร่าที่เติบโตจากที่นี่มาตั้งแต่เด็ก ก็เลยคุ้นเคยกับถนนบนภูเขาเหล่านี้มาก จนเธอสามารถหลับตาวิ่งได้เลยทีเดียว แล้วแบบนี้ ฃแกรนท์จะตามเธอทันได้ยังไง? หลังจากที่แกรนท์ได้รู้ถึงปัญหานี้แล้ว เขาจึงหยุดเดิน และจ้องไปที่แผ่นหลังของฟลอร่าด้วยความโมโห ก่อนที่จะชักปืนออกมา "ปัง!" ฟลอร่าหยุดวิ่งทันที เธอตกใจมากจนหยุดวิ่งกะทันหัน เธอหันกลับไปมองแกรนท์อย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง ฟลอร่ารู้แล้วว่าแกรนท์ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปแล้ว ร่างกายของเขาเปล่งออร่าที่แสนจะเย็นชา และมืดมนออกมา เขายกปืนขึ้นชี้ไปที่ฟลอร่า และพูดอย่างท้าทายว่า "วิ่งเลย วิ่งสิ ถ้าเธอวิ่งไปอีกเพียงแค่ก้าวเดียว ฉันจะยิงเธอให้ตายเลยคอยดู" ฟลอร่าหน้าซีดเผือดจนไม่กล้าขยับตัวอีก แกรนท์ก้าวไปข้างหน้าและจับตัวเธอไว้ทันที ในเวลาเดียวกันใน ณ คฤหาสน์ พวกเขาทั้งสองสามคน