บทที่ 897 ศัตรูตัวฉกาจ

คืนนั้นวิกกี้ไม่ได้นอนอยู่ในห้องคนเดียว เธอนอนในห้องกับแอมเบอร์ โดยมีผู้ชายสี่คนคอยเฝ้าพวกเธออยู่ข้างนอก วิกกี้ทำได้เพียงแค่ยิ้มเจือน ๆ ออกมา ขณะที่เธอมองดูบอดี้การ์ดกลุ่มนี้ ต่อให้เธอเป็นพระเจ้า นาทีนี้เธอก็คงจะหนีไปไม่พ้น! เธอถอนหายใจออกมาเบา ๆ แล้วเลิกคิดมาก ก่อนจะหลับตาลงเพื่อพักผ่อน ในชนบทแบบนี้ เวลากลางคืนมักจะเงียบสงัด โดยปกติแล้วจะไม่มีเสียงอื่นใด นอกจากเสียงของแมลงที่พากันร้องระงม มันเงียบซะจนวิกกี้ได้ยินแม้กระทั้งเสียงของลมหายใจ เธอยังได้ยินเสียงกรนของผู้ชายที่อยู่ข้างนอก ผ่านประตูเข้ามา ถึงวิกกี้จะรู้สึกเหนื่อย แต่ในตอนกลางคืนแบบนี้เธอกลับนอนไม่หลับ เธอนึกถึงปัญหาที่เกิดขึ้นกับเธออยู่ตลอดเวลา ก่อนหน้านี้ที่เธอพยายามจะหนีออกมาจากวิลล่า ลูเซียสก็ได้พาตัวเธอออกมากับพวกเขา แต่ในเวลาต่อมา เมื่อเธอตื่นขึ้นในรถบรรทุก เธอกลับเห็นแค่เพียงแอมเบอร์คนเดียวเท่านั้น เขาหายไปไหน? แม้ว่าวิกกี้จะระมัดระวังตัวจากผู้ชายคนนั้น และมั่นใจว่าเขาไม่ได้มีเจตนาดีต่อเธอ อย่างน้อยการต่อสู้กับเขาหลายต่อหลายครั้ง ก็ทำให้เธอเริ่มอ่านเกมของเขาออก บางทีถ้าเขาอยู่ที่นี่ เธอก็อาจจะมีโอกาสหนีรอดมา