บทที่ 874 ต้นเหตุของความสงสัย

วิกกี้หัวเราะคิกคักออกมาอย่างอดไม่ได้ เธอส่ายหัวหลังจากที่ครุ่นคิดอย่างหนัก “เธอไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอก ชีวิตเป็นของเธอ และเธอมาที่นี่เพื่อทำงานเท่านั้น เธอจะทิ้งทั้งชีวิตของเธอเพื่องานที่เธอทำได้ยังไง?” แอนเดรียเก็บเงียบคำพูดของเธอเอาไว้ ใบหน้าของหญิงสาวดูสงบลง ท่ามกลางท้องฟ้าในยามค่ำคืน สีหน้าที่ว่างเปล่าบนใบหน้าของเธอ ทำให้เกิดภาพลวงตาของความไม่แยแสกับทางโลก ซึ่งตรงกันข้ามกับตัวตนที่ร่าเริงและอ่อนเยาว์ตามปกติของเธอ เนื่องจากว่าวิกกี้กำลังนอนหลับตาอยู่ เธอจึงไม่ทันได้สังเกตเห็นความผิดปกติในการแสดงออกของแอนเดรีย เธอพูดต่อว่า “ในตอนสุดท้ายฉันหวังว่าเธอจะมีความสุข ได้เจอกับคนที่ชอบเธอ และเธอก็ชอบเขาด้วย ได้แต่งงาน มีความมั่นคง มีลูก และใช้ชีวิตอย่างปกติสุขเหมือนกับคนทั่วไป นี่เป็นช่วงที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของคน ๆ หนึ่งเลยก็ว่าได้” แอนเดรียมองไปที่วิกกี้ พลางถามขึ้นมาทันทีว่า “การมีชีวิตที่แสนจะธรรมดา เป็นหนทางแห่งความสุขที่แท้จริงหรือเปล่าคะ?” วิกกี้เลิกคิ้ว และเปิดตาข้างหนึ่งขึ้นเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า “แน่นอนสิจ้ะ” แอนเดรียขดริมฝีปากของเธอขึ้นโดยไม่พูดอะไรสักคำ วิกกี้หลับตาล