บทที่ 764 ด้านร้าย

ทางเดินขึ้นไปบนภูเขาถือว่าค่อนข้างลำบาก เนื่องจากผู้คนมาที่นี่ไม่มากนัก ดังนั้นเส้นทางนี้จึงแทบจะไม่ได้รับการซ่อมแซมเลย มันยังคงเป็นบันไดหินสีฟ้าที่ถูกสร้างขึ้นเมื่อหลายปีก่อน อาจเป็นเพราะฝนที่ตกเมื่อสองวันก่อนจึงทำให้ขั้นบันไดยังคงเปียกชื้นอยู่เล็กน้อย ไม่เพียงเท่านั้น ขั้นบันไดยังถูกรายล้อมไปด้วยตะไคร่น้ำจนสามารถทำให้ผู้คนลื่นล้มได้ วิกกี้ก้มหน้าลงเล็กน้อยและก้าวขึ้นไปทีละขั้น ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของเธอกำลังบินขึ้นไปตามเส้นทาง ราวกับว่าเขากำลังเดินอยู่บนทางลาดชัน เมื่อเดินตามหลังเขาไป เธอสามารถมองเห็นแผ่นหลังที่สูงและแข็งแรงของเขาได้ ภายใต้พระอาทิตย์สีทองที่กำลังตกดิน แผ่นหลังที่อ้างว้างและเศร้าโศกของเขา ประกอบกับความทึบของภูเขา ฉากนี้ถ่ายทอดถึงความรู้สึกที่โดดเดี่ยว เธอยังคงปิดปากเงียบและไม่พูดอะไร ในขณะที่เธอเร่งฝีเท้าให้ทันเขา ครึ่งชั่วโมงต่อมา เป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้วที่พวกเขามาถึงยังสุสานซึ่งอยู่ครึ่งทางขึ้นไปบนภูเขา ซุ้มหินเมทัลสีเทาตั้งอยู่อย่างสงบเมื่อมองจากระยะไกล มันดูคล้ายกับชายร่างกำยำที่กำลังยืนปกป้องดวงวิญญาณที่ถูกฝังอยู่ในสุสาน ดวงตาของวิกกี้มืดมนลง