บทที่ 49 ละทิ้งศาสนาเข้าหาทางโลก

เจเน็ตตัวแข็งทื่อ เธออยากจะพูดว่า 'ไม่ใช่ฉัน ที่เป็นคนวางเดิมพัน!' นั่นคือเนลล์เพื่อนสนิทของเธอ เนลล์เกรงใจเธอและอยากให้เธอกับเลียมคบกัน นอกจากนี้เจเน็ตยังโดดเด่นก่อนหน้านี้เมื่อมีการเดิมพันดังนั้นเธอจึงไม่สามารถย้อนคำพูดของเธอได้ เธอเหน็บผมไว้ข้างหูและกระแอมคอ “อืม…ฉันไม่ได้วิ่งหนี! ฉันเพิ่งมาเพื่อเอาบางสิ่ง ใช่ฉันมาเพื่อเอาบางสิ่ง” เธอพูดซ้ำ ๆ เพื่อยืนยันสิ่งที่เธอพูด เลียมหัวเราะเยาะอย่างดูถูก เนื่องจากประตูถูกปลดล็อกแล้วเขาจึงเปิดประตูและเข้าไปนั่งในที่นั่งของผู้โดยสาร เจเน็ตงุนงง เมื่อเห็นเธอยังคงยืนอยู่ที่นั่นด้วยความงุนงงเลียมจ้องมองเธออย่างเย็นชาและถามอย่างไม่อดทนว่า “ทำไมคุณยังยืนอยู่ตรงนั้น? เราจะไม่ไปกินข้าวเหรอ?” เจเน็ต “ ... ” “โอ้” เธอตอบทันทีที่สติสัมปชัญญะกลับคืนมา อย่างไรก็ตามขณะที่เจเน็ตต้องการเข้าไปในรถเธอจำได้ว่ารถคันนี้เป็นของเนลล์ เธอไม่ได้ขับรถมาที่นี่ ถ้าเธอขับรถออกไปเนลล์จะกลับบ้านยังไง? ดังนั้นเจเน็ตจึงได้ แต่ถามเบา ๆ ขณะที่เธอมองไปที่ชายคนนั้นซึ่งกำลังจะนอนหลับตาอยู่บนเบาะผู้โดยสาร “อืม…นี่ไม่ใช่รถของฉันงั้นเราเอารถของคุณไปแทนได้ไหม?” เลียม “ ... ”