บทที่ 356 เธอต้องการแก้แค้น

“วันนี้ฉันแค่อยากจะเตือนความทรงจำของเธอในนามของลุงรอง ถ้าเธอรู้ว่าเธอทำผิดพลาดเธอต้องยอมรับและเรียนรู้จากมัน ถ้าเธอไม่ต้องการลดความสูงส่งนั้นก็จะเป็นการดีกว่าที่จะไม่ทำผิดพลาดอีก วิธีนี้เธอจะจำได้ดี ไม่คิดอย่างงั้นเหรอ?” โจเซฟพูดไม่ออกชั่วขณะ หลังจากครุ่นคิดจากคำพูดของเธออย่างระมัดระวังเขาก็รู้สึกว่ามันมีเหตุผลมากทีเดียว ดังนั้นเขาจึงไม่พูดอะไรอีก เนลล์ยิ้มให้เซลีนอย่างร่าเริง “ตอนนี้ได้โปรดขอโทษซะ!” ใบหน้าของเซลีนเปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีขาว สิ่งที่เธอต้องทำคือรีบฉีกยิ้มให้เนลล์อย่างพอใจทันที เธอกัดริมฝีปากล่างและมองไปที่ นายท่าน การ์เร็ตต์ ด้วยสีหน้าไม่พอใจ อย่างไรก็ตามใบหน้าของนายท่านการ์เร็ตต์ นั้นเรียบเฉยและตึงเครียด เขาไม่ได้มองไปที่เธอ หัวใจของเซลีนหยุดชะงัก จากนั้นเธอมองไปที่จิมอีกครั้ง แต่เขาพยักหน้าเบา ๆ ให้เธอดังนั้นเธอจึงรู้ว่าตอนนี้ห้ามพูดกลับกลอก แม้ว่าหัวใจของเธอจะเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจและฝืนใจ แต่เธอก็ก้าวไปหาไอริสและพูดว่า “ฉันขอโทษ” ไอริสทำงานในบ้านการ์เร็ตต์เป็นเวลาสองปี ปกติแล้วเธอจะเป็นคนที่ไม่ได้รับเคารพนับถือ เมื่อรับใช้นายท่านเหล่านี้ เธอเคยถูกพวกเขาบอกขอ