บทที่ 1070 ห้วงเหวลึก

“ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคุณถึงต้องโกหกฉัน แต่ที่ฉันรู้คือ คุณเองก็มีเหตุผลของคุณ ฉันมีความสุขนะคะที่เราได้พบกันอีก กิดเดียน บอกลิซซี่กับวีมอนด์น้อยด้วยว่า แม่รักพวกลูกมาก” เมื่อพูดจบแล้ว เนลล์จึงทิ้งตัวลงในมหาสมุทร ไม่ว่าเธอจะพยายามมากแค่ไหน เธอก็ไม่อาจรอดพ้นเงื้อมมือของเจฟฟ์ไปได้ ก่อนที่เธอจะทันได้ก้าวออกไป เธอรู้สึกว่าตัวเองถูกกระชากตัวกลับไป เป็นอีกครั้งที่เจฟฟ์ดึงเธอเข้ามาไว้กับตัวเอง เธอน้ำตาไหลอาบแก้ม ทั้งพยายามดิ้นหนีแล้วตะโกนออกมา “ปล่อยฉันนะเจฟฟ์! ฉันกลายเป็นส่วนหนึ่งในข้อตกลงของคุณไปแล้ว ฉันต้องการยกเลิก!” เธอกรีดร้องเสียงดังจนคนหูหนวกได้ยิน เขาจับรอบคอเธอ แล้วบีบอย่างแรง ทั้งจ้องมองไปที่กิดเดียน เขาพูดด้วยเสียงเข้ม “แกมีโอกาสแค่ครั้งเดียวเท่านั้น กิดเดียน ตกลงหรือไม่ตกลง? ถ้าแกยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ ก็ทำตัวให้สมกับเป็นลูกผู้ชายหน่อย!” เธอมองดูกิดเดียนทั้งใบหน้าเปื้อนน้ำตา แล้วส่ายหน้าถี่รัว ด้วยความไม่เห็นด้วย พูดตามตรงถึงเธอไม่เห็นด้วยกับความคิดของเจฟฟ์ แต่เรื่องราวต่าง ๆ ก็คงจบลงเหมือนเดิม สุดท้ายแล้ว นับตั้งแต่วินาทีที่เขาลักพาตัวเธอมา เจฟฟ์ตัดสินใจใช้เธอเป็นเหยื่อล่อเพื