บทที่ 104 ผมไม่ได้โกหกคุณ

ความไม่พอใจพุ่งทะลุผ่านเนลล์ ขณะที่เธอขยี้หัวอย่างเหม่อลอย ในที่สุดเธอก็ทำลายความเงียบอันยาวนานด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความไม่อดทน “พูดในสิ่งที่ต้องพูดตอนนี้ไม่งั้นฉันจะไป!” "เดี๋ยวก่อน!" เสียงต่ำพูดขึ้น จากนั้นเห็นกิดเดียนลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหาเธอ ด้วยเหตุผลที่ไม่รู้จักตัวเองการหายใจของเธอก็ตื้นขึ้น ชายคนนั้นหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ เขาเก็บมือทั้งสองข้างไว้ในกระเป๋าเขาจ้องมองเธอด้วยความรุนแรงอย่างเงียบ ๆ แม้จะมีใบหน้าที่ตึงเครียด แต่ดวงตาสีเข้มและลึกของเขาก็กระพริบด้วยความสดใสเมื่อพบความรำคาญเล็กน้อยที่เกิดขึ้นบนใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น “เมื่อคืนคุณโกรธผมเพราะเรื่องนี้หรือเปล่า?” สิ่งนี้ทำให้เนลล์ประหลาดใจ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความตะลึง กิดเดียนโยนคำพูดอื่นทิ้งไป “คุณได้ยินสิ่งนี้จากครอบครัวโจนส์หรือเปล่า?” เนลล์เบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ ผู้ชายคนนี้รู้ทุกอย่างได้ยังไง? เขามีสายตาหรือการได้ยินที่ดีผิดปกติหรือไม่? กิดเดียนไขข้อสงสัยของเธอได้ภายในไม่กี่วินาที “ความผูกพันระหว่างการ์เร็ตต์กับผมเป็นความลับที่ถูกเก็บไว้อย่างดี ในจินเฉิงทั้งหมดมีเพียงนางโจนส์ผู้ใกล้ชิดกับการ์เร็ตต์เท่