บทที่ 1044 กลับบ้านด้วยกัน

เคธี่หัวเราะออกมาอย่างมีความสุขเมื่อเธอได้ฟังคำตอบของเนลล์ เธอมองดูหน้าท้องของเนลล์และสงสัยว่าจะเป็นอย่างไรตอนที่ทารกคลอดออกมา เธอไม่มีลูก ลูกคนเดียวที่เธอให้กำเนิดเสียชีวิตไปอย่างกะทันหัน ทำให้เธอเสียใจที่ไม่มีลูกแท้ ๆ ถึงแม้ว่าเนลล์จะปรากฏตัวในภายหลังก็ตาม อย่างน้อยเธอก็ทำใจแล้ว เพราะเรื่องราวเหล่านั้นได้เป็นอดีตไปแล้ว หลังจากที่ตัดสินใจได้แล้ว พวกเธอจึงเก็บสัมภาระและไปหาฌอน ก่อนที่จะไปหาฌอน เนลล์ได้ไปหากิดเดียนและบอกข้อเสนอนี้กับเขา กิดเดียนที่ได้ฟังก็เห็นด้วยกับความคิดที่ให้เคธี่กลับบ้านไปกับพวกเขา ส่วนฌอนนั้น เขาคงไม่ขัดข้องถ้าเคธี่อยากไป ดังนั้นพวกเขาจึงไปหาฌอน เมื่อฌอนทราบว่าเคธี่จะกลับไปกับเนลล์ สีหน้าของเขาก็หม่นลง เนลล์จึงเกลี้ยกล่อมเขา “คุณแม่อยู่ที่นี่คนเดียวค่ะ อีกทั้งคุณลุงเองก็อยู่กับคุณแม่ตลอดเวลาไม่ได้ ด้วยสุขภาพของคุณแม่ในทุกวันนี้ก็คงไม่เหมาะที่คุณแม่จะออกไปหาเพื่อนอีกด้วย คุณลุงปล่อยให้คุณแม่อยู่ตัวคนเดียวทุกวันราวกับคุณแม่เป็นของประดับบ้านไม่ได้ แบบนั้นมันไม่ดีต่อสุขภาพของคุณแม่ค่ะ หนูทราบดีว่าคุณลุงฌอนรักคุณแม่ค่ะ เพราะแบบนี้หนูจึงมั่นใจว่าคุณลุงจะยอมแ