บทที่ 102 ตาต่อตา

บางที…เขาอาจจะไม่เข้ามาเลย? เนลล์ลูบผมของเธอและลูบใบหน้าของเธอ ภาพความฝันของเธอจางหายไปเมื่อจิตใจของเธอตื่นขึ้น แต่ขมับของเธอกลับเต้นแรงเมื่อเริ่มปวดหัว เธอกดปลายนิ้วไปที่หน้าผากแล้วลูบเบา ๆ สองสามครั้งก่อนจะยกผ้าห่มขึ้นและลุกจากเตียง “คุณผู้หญิงตื่นแล้ว!” ป้าจอยซ์เพิ่งจะเข้ามาและยิ้มให้เธอ เนลล์ฝืนยิ้ม “ฉันนอนนานเกินไป ทำไมคุณไม่ปลุกฉัน?” “ท่านบอกว่า คุณรู้สึกไม่สบายก่อนที่เขาจะจากไป เขาจึงบอกเราว่าอย่ารบกวนคุณ เพื่อที่คุณจะได้พักผ่อนได้นานขึ้น” เนลล์รู้สึกแปลกใจ เธอมองไปที่ป้าจอยซ์ที่ยิ้มแย้มแจ่มใสและถามว่า “เมื่อคืนเขานอนที่ไหนคะ?” “คุณไม่รู้เหรอ? เมื่อคืนเขาทำงานจนดึกและนอนในห้องทำงาน” เนลล์เงียบไปครู่หนึ่ง เขาไม่กลับมาจริง ๆ ความรู้สึกซับซ้อนสุดจะพรรณนาผุดขึ้นมาในใจของเธอ เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอวางแผนไว้อย่างชัดเจนว่าจะปกป้องหัวใจของเธอตั้งแต่แรกดังนั้นเธอจะไม่ยึดติดไม่ว่าจุดประสงค์และผลลัพธ์สุดท้ายของการแต่งงานครั้งนี้จะเป็นอย่างไร อย่างไรก็ตาม…ทำไมเธอถึงรู้สึกแย่? เนลล์ดูไม่ดีและป้าจอยซ์ก็ถามอย่างระมัดระวังหลังจากมองอาการของเธอ “คุณผู้หญิงอยากทานอาหารเช้าไหม?” เนล