Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 781

แองเจลีนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาหมอหญิงที่จ้องมองขาเรียวยาวของเจย์ เธอเองก็อยากจะชื่นชมขาของเขาอย่างใกล้ชิดและสัมผัสเป็นครั้งคราวบ้างเช่นกัน ดวงตาของเจย์จ้องไปที่ร่างเล็ก ๆ ข้างประตู สายตาที่เปี่ยมด้วยความรักของเธอทำให้ดวงตาของเขาเจิดจ้าเต็มไปด้วยความเพลิดเพลิน “กลับมาทำไม?” เขาแสดงสีหน้าเป็นทุกข์ แองเจลีนเข้ามาในห้อง เธอไม่กล้าถามเขาตรง ๆ เพราะมีคนนอกอยู่ในห้องด้วย เธอไม่รู้ว่าจะจับตามองไปทางไหนดี เจย์หันไปมองหมอ “ให้พวกเราอยู่ด้วยกันเพียงลำพังเถอะ” หลังจากที่หมอออกไป เจย์ก็จ้องไปที่แองเจลีน “จะให้ฉันช่วยเธอยังไง?” เขาถามทั้ง ๆ ที่รู้คำตอบอยู่แล้ว แองเจลีนพูดติด ๆ ขัด ๆ อย่างช้า ๆ “ฉัน… ฉันมาที่นี่… เพื่อ… เอ่อ… ถามนายว่า… นายเป็นคนที่ช่วยฉัน...” เจย์ขัดจังหวะเธอด้วยคำตอบว่า “ใช่ ฉันเอง” กลัวว่าการทำเช่นนั้นจะทำให้เข้าใกล้เธอมากไปและปล่อยให้เธอเพ้อฝันเกินไป รูปลักษณ์ท่าทางของเขาได้เปลี่ยนกลับไปเป็นการแสดงออกถึงความเฉยเมยและความไม่คุ้นเคย “1 หมื่นล้านนั่นเป็นค่าเลี้ยงดูบุตร ดูแลลูก ๆ ของฉันให้ดี” แองเจลีนตอบว่า “การดูแลเด็ก ๆ ไม่มีค่าใช้จ่ายมากนักหรอก ให้ฉันตอบแทนนายคืน…” แกรน

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.