Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 541

“แองเจลีน แต่งงานกันเถอะ ฉันไม่อยากรออีกต่อไปแล้ว” เจย์พึมพำด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด เมื่อเจนสันได้ยินเขาก็กลอกตาไปที่ร็อบบี้น้อย “นายได้ยินแล้วหรือยัง ผู้หญิงที่พ่อชอบคือแองเจลีน ก่อนที่แม่จะกลับมา พ่อดูเหมือนคิดถึงแองเจลีนทุกวัน เขาวาดภาพเหมือนของเธอและฟังเพลงของเธอ เมื่อไหร่ก็ตามที่เขานึกถึงแองเจลีน พ่อก็จะหัวเราะอย่างมีความสุข” ใบหน้าของร็อบบี้น้อยเกิดความผิดหวัง “พ่อของเราชอบแองเจลีนมากขนาดนั้น แล้วแม่ของเราจะดูไม่น่าสงสารไปหน่อยเหรอ…” เจนสันถึงกับพูดไม่ออก “แม่ไม่ได้น่าสงสารเลย อย่างน้อยพ่อก็ซ่อนความรักที่เขามีต่อแองเจลีนเพื่อแม่ อันที่จริงพ่อปฏิบัติต่อแม่ได้ค่อนข้างดีเลยทีเดียวล่ะ” ในขณะนั้น พวกเขาได้ยินเจย์พึมพำอีกครั้ง “ฉันไม่สนหรอกว่าเธอจะเป็น โรส ลอยล์ หรือ แองเจลีน เซเวียร์ สิ่งที่สำคัญก็คือเธอยังเป็นเธอ ต่อให้เธอชื่ออะไรและหน้าตาเป็นยังไงก็ตาม ฉันก็ไม่สนหรอก ฉันแค่คิดถึงช่วงเวลาที่ไม่ต้องกังวลกับอะไรและช่วงที่เราเคยอยู่ด้วยกันอย่างมาก กลับมาได้ไหม ได้โปรด?” ดวงตาของเจนสันเบิกกว้าง ร็อบบี้น้อยก็รู้สึกสับสน “พ่อชอบผู้หญิงสองคนเลยเหรอ? นี่เป็นคำในตำนานของ 'นอกใจ' หรือเป

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.