Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 239

นาฬิกาบนผนังยังคงเดินต่อไป เกือบจะถึงเวลาไปรับเด็ก ๆ จากโรงเรียนอนุบาลแล้ว เจย์เหลือบมองโรสที่ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟา เขายืนขึ้นอย่างเงียบ ๆ และเดินไปที่ประตู “ฉันจะไปรับเด็ก ๆ” โรสมองเขาด้วยความสะใจสุด ๆ “ขอบคุณมาก!” เธอไม่รู้สึกอยากเคลื่อนไหวตลอดทั้งวัน เธอได้รับโทรศัพท์จากฌอนไม่นานหลังจากที่เจย์จากไป “ตอนนี้คุณว่างไหม โรส? ผมอยากคุยกับคุณ” โรสเดินไปที่หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานในห้องนั่งเล่น เธอดึงผ้าม่านออกและเห็นรถเฟอร์รารีของฌอนอยู่ข้างนอก จอดอยู่ข้างถนน “เอาล่ะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้” โรสวางสายและหยุดคิดไปชั่วครู่ เธอคิดว่าตอนนี้เธอมีเหตุผลในการเข้าใกล้ฌอน แต่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเธอทำให้เธอไม่สบายใจ ช่างติดตั้งเฟอร์นิเจอร์ประกอบเตียงเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาบอกลาโรสอย่างสุภาพ “เตียงพร้อมใช้งานแล้ว คุณผู้หญิง หากคุณมีปัญหาอื่น ๆ คุณสามารถโทรไปที่หมายเลขฝ่ายบริการลูกค้าได้เลยนะครับ” “ฉันจะไปส่งพวกคุณกลับนะคะ” โรสและช่างติดตั้งเฟอร์นิเจอร์ลงลิฟต์ไปชั้นล่าง ที่ทางเข้าของคลาวดี้ ดรีม ฌอนสวมชุดสูทสีขาวและดูเหมือนเจ้าชายสง่างาม เขาเป็นภาพที่น่าตื่นตาในยามพลบค่ำ ฌอนยิ้มเ

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.