Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 409

ขณะที่เธอเดินออกจากหอท่าเรือหอมหวน โรสมองไปที่ถนนยางมะตอยที่เปียกอยู่และกลับมามองที่ชุดเดรสยาวของเธอ มันเหมือนมีร่องรอยของการต่อสู้พาดผ่านคิ้วของเธอ เจย์เดินไปตรงหน้าเธอแล้วก้มลงตรงหน้าเธอ “มานี้สิ ฉันจะพาเธอไปเอง” ดวงตาของเธอเบิกกว้าง ถึงแม้ชุดจะดูล้ำค่า แต่ก็ต้องมีใครสักคนเป็นคนพิเศษที่จะขี่หลังของท่านอาเรสได้! “ท่านอาเรส ฉันคิดว่าฉันจะเดินเอง” เธอพูดขณะยกชุดขึ้น เผยให้เห็นน่องสีขาวราวกับหิมะของเธอ “ขึ้นหลังฉัน” เสียงของเขาเย็นลงเล็กน้อย โรสงุนงง ผู้ชายคนนี้มีอะไรผิดปกติไปหรือเปล่า? ทำไมวันนี้การกระทำของเขาถึงอ่านใจยากจัง ไม่เหลือทางเลือกอื่นแล้ว เธอค่อย ๆ ปีนขึ้นไปบนหลังของเขา โดยที่ไม่แน่ใจว่าควรวางมือไว้ที่ไหนดี เมื่อเจย์ยืนขึ้น เธอก็ตัวโยกไปมา “โอบตัวฉันไว้สิ” เจย์สั่ง จากนั้นโรสก็วางมือบนไหล่ของเขาอย่างระมัดระวัง วันนี้เขาสวมสูทที่เป็นทางการมากโดยมีเสื้อเชิ้ตสีฟ้าเหมือนมหาสมุทรติดกระดุมที่ด้านบน เน็กไทลายทางสีเทา และสูทสีดำรุ่นลิมิเต็ด มันเป็นรูปลักษณ์ที่ธรรมดาที่สุดของเขา แต่วันนี้เขาดูเหมาะสมเป็นพิเศษราวกับว่าเขากำลังไปร่วมงานแต่งงานของเขา โรสคิดกับตัวเองว่านี่เป็น

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.