บทที่ 195
โรสประท้วง “คุณอาเรส ฉันใช้เงินเพียง 2,000 เหรียญสำหรับค่ารักษาตัวในโรงพยาบาลของนาย ทำไมนายถึงให้ฉัน 200,000 เหรียญล่ะ?”
โรสคว้าโทรศัพท์และกำลังจะคืนเงินให้เขา แต่มืออันใหญ่ของเจย์จับคว้าที่เธอ...
เมื่อมือกว้างของเขาวางทับมือเล็ก ๆ ของเธอ สัมผัสของเขาที่โรสรู้สึกบนผิวของเธอทำให้เธอดึงออกไปอย่างตกใจ ติ่งหูของเธอแดงฉานทันที
ในขณะที่เจย์จ้องมองไปที่โรสผู้ไร้เดียงสา รอยยิ้มก็เล็ดลอดออกมาจากดวงตาของเขา
“เป็นค่าครองชีพของคุณ” เขาอธิบายแล้ว
ดวงตาของโรสเบิกกว้าง “สำหรับค่าครองชีพหนึ่งปีงั้นเหรอ? มากเกินไป นายไม่คิดเหรอ?”
เจย์แก้คำพูดของเธอ “เป็นเวลาหนึ่งเดือนเท่านั้น!”
โรส "..."
“เราควรกินคาเวียร์และหอยนางรมทั้งวันดีไหม? ท่านอาเรส นายอาจไม่กลัวว่าจะมีอาการอาหารไม่ย่อย แต่เด็ก ๆ จะอิ่มเกินไปจากการกินมากเกินไปและจบลงด้วยปัญหาการย่อยอาหาร” โรสมองเจย์ด้วยสีหน้ากังวล
เจย์ปวดหัว เธอบอกไม่ได้หรือว่าเขาพยายามลดภาระของเธอด้วยวิธีนี่? ความผิดปกติของสมองที่ไร้เดียงสานี้จำเป็นต้องได้รับการกลั่นกรองอย่างแท้จริง
“งั้นก็เป็นค่าอะไรก็ได้” เขาหันกลับมาตอบและจากไป
อย่างไรก็ตาม โรสเริ่มกังวล เธอกำลังค
คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ