บทที่ 1243

ใบหน้าเย็นชาของเจนสันเปลี่ยนเป็นดูไม่ได้ เขาเดินเข้าไปหาคุณทวดและถามว่า “คุณทวดหมายความว่าผมน่าเบื่อเหรอครับ?” คุณทวดหัวเราะลั่นและเรียบเรียงคำพูดใหม่ บอกว่า “หลานเป็นเด็กผู้ชาย พูดน้อยหน่อยก็ไม่เป็นอะไรหรอก” โจเซฟินดึงเซย์นเข้ามาหาคุณท่านอาเรสและบอกว่า “คุณปู่คะ นี่หลานเขยค่ะ” คุณท่านอาเรสมองเซย์นและถอนใจ “หลังจากผ่านเรื่องทั้งดีทั้งร้ายมามากมาย คู่รักอย่างพวกเธอก็ลงเอยกันจนได้สินะ” ตอนนั้นแองเจลีนก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นและเดินเข้าไปหาคุณท่านอาเรส เจย์รีบเข้าไปพยุงเธอและเตือนเธออย่างใส่ใจว่า “ระวังนะ” “สบายดีไหมคะคุณปู่?” แองเจลีนถาม เมื่อคุณท่านอาเรสเห็นว่าแองเจลีนดูบอบบางอ่อนแอมากแค่ไหนเมื่อเทียบกับความแข็งแกร่งของเธอเมื่อก่อน ดวงตาเขาก็เต็มไปด้วยน้ำตา “ปู่สบายดีแองเจลีน เธอต่างหากที่ต้องดูแลตัวเองให้ดี” “เธอเป็นวีรสตรีผู้ยิ่งใหญ่ของตระกูลอาเรส เธอมอบหลานที่น่ารักรู้ความให้เราสามคน และถึงกับรักษาแกรนด์ เอซียไว้ให้เจย์ ผู้หญิงบอบบางอย่างเธอที่จริงแล้วแข็งแกร่งกว่าพวกผู้ชายหลายคนด้วยซ้ำ” “ฉันชื่นชมและซาบซึ้งใจเธอ ขอบใจนะที่ทำให้ตระกูลอาเรสมากมายเหลือเกิน” แองเจลีนรู้สึกกระดากเล็กน้อ